Geboren in '49 leeft die tijd nog steeds in mij.
Soms dacht ik; 'Is er sprake van een reïncarnatie?
Mijn herinneringen kunnen namelijk niet letterlijk zijn.
Toch bestaat er ook iets anders, iets wat we tegenwoordig als volkomen normaal beschouwen.
Een veel te simpel voorbeeld komt nu bij mij op...
Telefoon en tv worden via de ether gewoon draadloos doorgestuurd, we kijken daar niet meer van op.
Marja Ruijterman schreef over de ziel op haar blog.
Een blog dat ik volg...
Zelf ervaar ik de ziel als iets gemeenschappelijks dat bij een ieder een persoonlijke vorm aanneemt.
Terug naar de kern van dit stukje;
Van waar komt toch die gedrevenheid van mij om zeer kritisch te kijken naar regels en systemen?
En dat altijd in de context van het geheel, namelijk hoe gaan we daar mee om en wat doen ze met ons?
Levend in de schaduw van die holocaust heeft dat mijn wezen bepaald.
Ik heb het ook. Ik ervaar de oorlog en de holocaust ook "in mijn systeem". Ook het gevoel dit nooit meer te kunnen accepteren. Dit mag nooit meer. Zo'n sterk gevoel van strijden tegen onrecht. Jij bent de eerste babyboomer die ik dit hoor zeggen. Ben ik blij om.
BeantwoordenVerwijderenMet recht een wederzijdse opluchting! Dank je Geri....
Verwijderen