Inburgeren...hoezo?

Neen, dit wordt geen stukje over allochtonen en autochtonen, maar wel een stukje over klanktonen. Ik kwam hier op door naar een meditatie video te kijken die als klank het Auhm geluid toevoegde.

Dat geluid, een soort diep hum geluid van uit de borst dat als het ware via het strottenhoofd zijn weg naar buiten vindt, wordt gezien als het oer geluid van de schepping, van het Al.

Best invoelbaar, want het uitoefenen van die klank heeft een rustgevende werking.

Al een tijdje wil ik eigenlijk een klankschaal aanschaffen, maar mijn "nuchtere" kant roept dan; onzin, te duur, spiritueel fratsen gedoe!

Maar in deze video verschenen ook weer de mooie oosterse afbeeldingen van prachtige landschappen en mooie boeddha beelden.

En toen begreep ik mijn weerstand! Vreemd genoeg komt het begrip allochtoon en autochtoon nu naar boven, namelijk de behoefte om ergens bij te horen. Een behoefte die tegelijkertijd tweedracht en verwarring zaait.

Je laten inspireren is niet het probleem, je te veel vereenzelvigen wel.

Voor mij gelden boeddhisme, christendom en welke boodschap dan ook die oorspronkelijk bedoeld is om mensen tot elkaar te brengen, slechts als inspiratie tot handelen en niet tot aanbidden. Dus wat dat betreft kun je het beste inburgeren door één met jezelf te worden.

Mocht je het verband niet begrijpen..dan heb ik daar begrip voor.(smile@)

Toch maar die klankschaal aanschaffen....en een groot schrijver worden? Nee dat zit er voor mij niet in.