Gemotiveerd zijn...en blijven!

Van binnen weten waar je mee bezig bent, dat is erg belangrijk.

En dan heb ik het over een gevoel van gemotiveerd zijn, dat alle doelen overstijgt, dus motivatie die niet afhankelijk is van hetgeen je concreet bereikt!

Jezelf een bepaald doel stellen en dat met hard werken en volharding bereiken, om er daarna achter te komen; o, is dit het nu?

Daarom blijf ik het voor mezelf belangrijk vinden om op een bepaalde manier, alomvattend gemotiveerd te zijn...en te blijven.

Maar wat houdt dat dan in en waar haal je dat soort motivatie dan uit en vooral ook, hoe blijf je die voeden?

Abstracte doelen, als een goed en integer mens willen zijn, kunnen gaan wankelen bij vervelende tegenslagen en door ontmoediging zou je kunnen denken; "Waar doe ik het eigenlijk allemaal voor?"

Waarschijnlijk kennen de meeste van ons die momenten wel en je kunt dan gerust stellen dat we op die momenten op de proef worden gesteld.

Ook nu weer probeer ik te vermijden om zweverige omschrijvingen te gaan geven hoe je dan verder zou kunnen met jezelf, gemotiveerd en al!

Echter, een zwart/witte, concrete beschrijving van het hoe en wat blijft moeilijk, toch doe ik hierbij voor mezelf een poging:

Het contact met je motivatie behoud je of win je terug door je bewust te zijn dat je grotendeels je eigen leven draagt. Draagt in de zin van "wat je zaait, zul je oogsten".

Maar zo eenvoudig werkt dat niet door bij een mens, want niet altijd is het geoogste duidelijk als zodanig herkenbaar.

Herkenning vereist momenten van innerlijke stilte, en overleg met hetzelf (zo noem ik dat in dit geval liever dan jezelf)

En wat bij dit alles het meest belangrijk is komt toch weer neer op, bewust in het leven staan. Bewust, niet alleen vanuit je verstand maar juist ook in combinatie met je gevoel!

Besef dat pijn doen, pijn doet...

Voel dat "echt" zijn je verrijkt...

Ervaar dat vergeving een belangrijke zaak is en vergeef daarom ook jezelf bij falen.

Niet zomaar, zonder slag of stoot, maar door diep naar binnen te kijken

te herkennen en te erkennen, om vandaar uit weer bij liefde te komen.

Kijk, ik grap en grol, ik speel en dol graag, maar weet me gedragen door mij bovenstaande steeds weer te realiseren.

De relativerende grap blijft vandaag (gelukkig?) een keer achterwege.

(een liefdevolle handdruk of omarming is toegestaan?)