Eigenlijk heb ik wat betreft mijn werk, maar één echte wens; genoeg verkopen opdat ik me heerlijk kan "vergrijpen" aan de luxe van het aan schaffen van materiaal!Een basis wens dus.
Als zijnde niet-commercieel ingesteld, vind ik het bijna een voorwaarde dat mensen die mijn werk kopen het om een "eerlijke" reden doen. ( ben me natuurlijk ter dege bewust van de luxe van deze tijd waarin we leven, waardoor dit mogelijk kan zijn).
Mijn werk is van zeer persoonlijke aard en het zou me geen goed doen als het gekocht wordt met de instelling; we zullen deze man maar eens steunen, waarna mijn werk voorgoed op een zolder of in een kelder verdwijnt....Dit heeft niks met arrogantie te maken maar alles met het feit dat mijn werken een soort kinderen voor mij zijn. ( jullie zijn heus belangrijker hoor zoons! hihi)
Nu beken ik iets dat wat gevoeliger ligt dan het bovenstaande;
voor mezelf "weet" ik dat mijn werk iets te zeggen heeft, niet zomaar iets.
En dat is dan eigenlijk mijn stille wens...hopende dat de onderliggende bedoeling zich zal verspreiden. Tja, een vreemde manier van ambitieus zijn dus.
Maar verder ben ik al bijzonder blij met dat het is wat het is en als dat het moet zijn, heb ik er meer dan vrede mee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten