Zo voel en voelde ik dat vaak.Vooral toen ik in de pompeuze "antieke kunst" wereld vertoefde, een kunstmatige wereld die in feite niets met "kunst" te maken lijkt te hebben.
Natuurlijk werd van mij, als gerenommeerde restaurateur verlangd dat ik mee deed. Ik bleek er totaal ongeschikt voor, want de clown in mij sprong op de meest "onwenselijke" momenten te voorschijn.
Doorzichtige flauwekul die men elkaar wijsmaakte ter wille van het kapitaal!
Ik ben bijna letterlijk weggezworen als een splinter die door het lichaam wordt afgestoten...
Wat is het toch zalig om een splinter te zijn.
Een spelende splinter ook nog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten