Zin in....

Ineens heb ik zin in dagboek-achtige onzin!

Ai, maar m'n ingebouwde censuur-alarm begint meteen oranje te knipperen, dus ik houd me maar in.

Niet dat ik op het punt stond m'n diepste geheimen het internet op te slingeren hoor, want ach, van mijn soort geheimen zal niemand wakker liggen...

( heb ik al verteld over die eerste periode na mijn scheiding dat ik in Amsterdam....? Hahaha, nee, maar niet want dan wordt mijn internet waarschijnlijk voorgoed afgesloten!)

Huis, tuin en keuken enthousiasme dat mag toch wel?

Oké, ik voel mij gelukkig, ben het niet zo gewend in mijn leven, een langere periode gelukkig zijn. Het voordeel is wel dat het extra goed aanvoelt.

"Gelukkig" heb ik de levenservaring dat gevoelens komen en gaan, maar toch, door de overwinning op mijn verslaving is er wezenlijk iets veranderd.

Inmiddels een groentje van 60, die op zijn 57ste bevrijd raakte.

Over "gelukkig" gesproken....ondanks al mijn dwalingen ben ik nooit echt mijzelf kwijt geraakt of wezenlijk ontrouw geweest...en dat voelt goed.

Even mijn "powerwalk" haltertjes afbeelden en mijn dag is weer goed.

Want regelmaat "doe" ik niet meer aan, de gezonde regelmaat is een deel van mezelf geworden.

Hopla, aan de slag!