Geen avondpraatje?

Ach weet je, soms heb je van die confrontaties die je even op een vervelende manier doen nadenken!

Vanmiddag kwam onverwachts mijn jeugdige "filosofische" vriend langs.

Ik was in alles behalve een diepgang bui, dus het gesprek bleef wat hangen....

Ineens zei hij; "Waarom lach jij altijd om je eigen grappen?"

Ik viel stil....en het lachen verging mij even.

Toen vroeg ik hem; "Waarom stoort jou dat eigenlijk?"

Het deed hem aan Frans Bauer denken.....Tja!

Later ben ik eens over na gaan denken hoe het zit bij mij...één van de conclusies was dat in deze maatschappij,  en de manier waarop wij met elkaar omgaan, bepaalde dingen "not done" zijn.

En zo kom ik vaker dingen tegen waarbij ik denk.......

Hoe dan ook, ik zal het moeten doen met die ik ben..dan maar lachen om mijn eigen grappen!

Verder heb ik een prima dag gehad achteraf, inclusief dat bezoek van mijn jeugdige vriend!

( sstttt, ik lach nu in stilte om..mijzelf?)

Droom prettig!

Welterusten....