Theoretisch wist ik het op zich wel.Gebeurtenissen hebben verwerkingsperiodes nodig.
Toch valt het een beetje rauw op mijn dak dat ik af en toe de oude Walter mis....
Zeker nu ik wéét dat het werkelijk verleden tijd is; alcoholisme en psychische verwardheid.
Nee, ik heb geen angst voor terugval, zoals dat zo mooi heet. Daar heeft deze belegen bok (steenbok) gelukkig genoeg ervaring vanuit het verleden mee. Maar juist door het bewustzijn dat het verleden tijd is, voelt het soms aan als het verlies van een dierbare die overleden is....
Ik zou mij kunnen voorstellen dat veel mensen dit niet begrijpen, daarom praat ik er zelfs met vrienden niet graag over.
Dat een bepaald soort strijd gestreden is heeft er ook mee te maken dat mijn verleden letterlijk "dood" is, of in ieder geval niet meer bepalend is voor mijn functioneren!
Het mag niet onderschat worden dat bepaalde banden en situaties je soms daadwerkelijk vasthouden in "slechte" gewoontes en zelfs in psychische "ziektes!"Dus ook gedrag dat je van jezelf bent gewend en de ander van jou gewend is!
Maar laat ik het nou even maar beter niet allemaal psychologisch gaan verklaren.
Het feit ligt op tafel:
Ik heb het even verdomde moeilijk!
Oh ja Walter, maar dat begrijp ik helemaal, dat je altijd dacht dat het nog wel weer goed komt met dat alles uit het verleden wat je zo lief was, wel weer bij je terug komt. Dat je er dan misschien nog delen (de goede) van terug kunt halen, maar dat dat dan ook betekent dat je de shit er weer bij krijgt en dat wil niemand. De keuze is aan jou, alles of niets. Dan maar liever niets, want de hel wil je niet nóg een keer in.
BeantwoordenVerwijderenEn daar zit je dan met je heimwee, met je onherroepelijk voorbije verleden, met je verbazing over hoe en waneer het zo is gekomen dat alles definitief onomkeerbaar is geworden...en dat je dat niet in de gaten had...
Zo Walter kan men zich realiseren een ander, een nieuw soort van jezelf te zijn geworden.
Maar hoe nu verder en met wát?
Het is de zoveelste geboorte in hetzelfde mensenleven denk ik wel eens, en telkens weer is het een zware bevalling, met pijn.
Veel liefs en kracht van mij.
Dag Walter,
BeantwoordenVerwijderenIk reik je een roze bril aan en dan stap je even uit deze zwarte blog naar mijn grijze en vervolgens met een klein hupje zo op mijn roze wolk. Daar luisteren we samen naar je zo mooi verbeelde 'Voorjaar' van Vivaldi. En terwijl je het intens tot je door laten dringen, kijk je vanaf die wolk over alles heen. Je hebt een prachtig uitzicht. Je overziet werkelijk alles, maar dan ook echt alles. De wereld is groen, vrolijk en zonnig tot zover de glazen van je roze bril reiken. En omdat ik net mijn roze post er op heb gezet, zit er nog niemand anders op de wolk dan wij met z'n tweeën. Ik sla m'n arm om je heen en samen genieten we van al het moois om ons heen. Die bril mag je wel een poosje van me lenen. Leg hem op je nachtkastje en zet hem voorlopig direct op wanneer je wakker wordt. Alleen wanneer je hem echt niet meer nodig hebt, dan geef je hem maar weer terug. Geniet van het uitzicht en van het weekend! Lieve groet, Marja
Daar zeg ik geen nee tegen Marja!
BeantwoordenVerwijderenDank je...
Walter ik geef je een positieve oppeppende knuffel!
BeantwoordenVerwijderenHet is een rouwproces waar je door moet, afscheid nemen van de 'oude' Walter.
alhoewel het niet goed was met de oude Walter, toch mis je die, het is een stuk van jezelf hé
Gemakkelijk zal dat niet zijn.
vechten jongen, je raakt er wel terug door, zo sterk ben je al, dat heb je al bewezen
Ja Walter. Kan ik me goed voorstellen. Misschien kom je tot de ontdekking dat het verleden niet alleen kommer en kwel was. Het gemis van de leuke dingen die er ook waren komt dan om de hoek kijken. Maar je bent realist genoeg om te zien wat je ervoor terug hebt gekregen in je huidige levensstijl. Hou je daaraan vast en richt je in dit nieuwe voorjaar naar nieuwe openingen die er altijd zijn. Zaken om van te genieten en nieuwe ervaringen op te doen.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je alle goeds.
Laat het verleden los zegt Krishnamurti. ;-)ijn weekend.