Bepalende gebeurtenissen in een leven.

In mijn stukje, "Slaapmuziekje erbij", haalde ik het al even aan.
Welke gebeurtenis in je leven, meestal kinderjaren of puberteit, heeft een soort basis gelegd voor wie je bent en hoe je in het leven staat?
Het is verleidelijk om te denken dat alles bij elkaar jou gevormd heeft, maar voor mijzelf weet ik dat het echt, achteraf gezien, duidelijke gebeurtenissen waren!
Waar denk je dan het eerste aan?
In dit geval vraag ik het even aan jou....denk je eerst aan de positieve gebeurtenissen of eerst aan de negatieve?
Ik poog altijd zo eerlijk mogelijk te zijn over mijzelf op dit weblog, poog, omdat zelfkennis niet altijd direct beschikbaar is. Sommige zaken sluimeren of zitten wat dieper onder de oppervlakte.
Het liefst had ik nu meteen positieve herinneringen gehad die een deel van mij bepaald hebben.
Helaas, die komen niet het eerst bij mij naar boven....
Mijn overmatige gevoel van verantwoordelijkheid voor anderen en het moeilijk vinden om er écht helemaal voor mezelf te zijn, dat is eigenlijk bepalend voor de basis van wie ik ben!
Het ouderlijk gezin waaruit ik kom, bracht deze in mij ontwikkelde eigenschappen met zich mee.
Zwart wit gezien kon ik niet anders, het had destijds te maken met zelfbehoud!
Altijd alert moeten zijn op mijn omgeving en nooit echt rust en vanzelfsprekende veiligheid ervaren....
Maar er is ook een mooi gedeelte dat bepaald heeft wat mijn basis is!
Dat was liefde en betrokkenheid en niet te vergeten de ongelooflijke creativiteit van mijn vader.
Blijkbaar voelt het niet voor iedereen noodzakelijk om keihard aan zichzelf te werken.
Voor mij was dat het wel.
Daardoor is het mij gelukt (alhoewel ik er blijvend verder aan werk) hetgeen eerst belastend voor mij was, om te zetten in een kwaliteit die liefde en betrokkenheid heet.
Eigenlijk een geschenk om het negatieve om te hebben kunnen buigen naar het positieve!
(net als bij alles wat ik doe vraag ik me ook nu weer af, hoe werkt dat bij anderen?)