Langzaam verdwijnen...

"Fading" had interessanter gestaan, maar aangezien het langzaam lijkt te gebeuren doe ik het toch liever in het Nederlands.
Ik ben  namelijk aan het "verdwijnen" en het is niet mijn opzet hier een komisch bedoeld stukje te plaatsen. (op de achtergrond speelt nu God bless the child van Billy Holiday, toeval hoor...)
Overigens erg tegenstrijdig, ik schrijf over verdwijnen en toch houd ik al typende rekening met mogelijke lezers waardoor ik het risico loop dat ik in deze verdwijn beschrijving  mijzelf ga verantwoorden.
Nou ja, zo gek is dat niet toch? Het is niet zo maar iets.
En dat terwijl "gelovigen" juist nu de wederopstanding van  Christus blijken te vieren.
Nee, dit werkt totaal anders dan een dagboek...in een dagboek schreef ik zoals je in een gevangenis zou kunnen schrijven, levenslang hebbende en weten dat je er dus nooit meer uitkomt!
Als ik op deze manier schrijf, wetende dat het in de ether wordt opgenomen en door deze of gene wordt gelezen , voelt het inderdaad alsof mijn woorden in lucht oplossen....
Doelloosheid als zeer zinnig ervaren en zinloosheid zien als iets dat onzinnig is!
Er is helemaal geen zinloosheid of doelloosheid.
Jammer dat woorden mij tekort schieten...en dan heb ik het over de alledaagse, aardse woorden.
Want de kans is groot dat ik alleen nog mijzelf begrijp als ik stel;
"Ik ben langzaam aan het verdwijnen".