Avondbespreking?

Een denkbeeldige veronderstelling;

Is het webloggen misschien ontstaan vanuit de behoefte elkaar wat uitgebreidere e-mailtjes te versturen? Maar dan leuk versierd en met een lay-out?

Dat denk ik vaak als ik reacties krijg in de trant van; jij zet er soms zo veel op dat het  bijna niet meer te volgen is!

Zelf zie ik het probleem totaal niet , maar waarschijnlijk zijn veel lezers een andere manier van webloggen gewend en denken niet zo snel aan naar beneden scrollen. Maar uiteindelijk is niemand verplicht mijn weblog te lezen, dat is vanzelfsprekend.
Een schrijver ben ik niet, oké...maar toch is het meer mijn bedoeling gewoon stukjes te schrijven dan korte "logberichtjes".
Alle gekheid op een stokje, ik ben er pas al webloggende achter gekomen dat er een soort ( bijna verplichtende?) traditie bij sommigen is ingeslopen van herkenbaarheid en regels.
Of heb ik het mis?
Het doet er ook eigenlijk niet zo toe, ik gebruik mijn weblogmogelijkheid zoals het bij mij past.
Zou ik me gaan aanpassen aan (???) dan zou mijn plezier snel verdwijnen, inclusief mijn weblog.
Zal ik dan even demonstratief ook mijn ;
Welterusten!
maar achterwege laten, want eigenlijk schept dat verwachtingen van regelmaat en herkenbaarheid....

Als je er net zo om kunt lachen als ik nu doe, tref ik je waarschijnlijk nog wel eens op mijn "wobleg".

( een serieuze overweging is wel om ooit over te gaan tot een website, dat schijnt door lezers anders ervaren te worden, wie weet!)