Vaste bezoekers weten het.

Middels persoonlijke emails die ik zo nu en dan krijg, weet ik dat mijn stukjes over verslaving en psychiatrie sommige mensen tot steun kunnen zijn.
Steun, niet zozeer omdat ik oplossingen voor anderen zou hebben, maar vooral steun door herkenning.
Recent heb ik nog een uitgebreid gesprek daarover gehad met een uitermate vriendelijke dame van de lotgenotenlijn voor manisch-depressieven.
Ook merk ik dat er de laatste tijd steeds meer bezoekers komen via kanalen die met verslaving en psychiatrie te maken hebben.
De laatste tijd twijfelde ik af en toe over het wel of niet doorgaan met die onderwerpen.
Voor mijzelf liggen ze namelijk ver achter me.
Maar toen bedacht ik me ineens, als je een lange intense studie achter de rug hebt zeg je toch ook niet, dat is verleden tijd. Nee, dan ga je iets doen met de opgedane kennis!
Los van de dingen die ik daar in real life mee doe en liever voor mijzelf houd vanwege het feit van integriteit naar die ander, geeft deze manier van schrijven over die onderwerpen mij een soort aanvullende voldoening.
Het idee van een apart weblog heb ik los gelaten. De luchtigheid van andere berichten tussendoor vind ik namelijk zeer belangrijk. Niet alleen voor mezelf hoor....
Al met al wil ik hiermee zeggen dat het hele gebeuren op zich niks nieuws is voor bezoekers die mijn blog al een hele tijd volgen....
Neemt niet weg dat als je toch de behoefte hebt om nog te reageren op zo'n bericht dat oké is hoor!