Komt het geweten uit het hart of uit hetgeen je is aangepraat?
Ik weet het, het lijkt gescharrel met woorden en begrippen, toch is het wel eens "grappig" om er even bij stil te staan. Kan je bijvoorbeeld een geweten vorm geven naar aanleiding van geschriften? Het eerste dat dan bij mij opkomt is natuurlijk de bijbel, geboren en getogen westerling als ik ben!
Een geweten gevormd door "boekenwijsheid".
En wat zou die innerlijke stem dan zijn die ons een beeld geeft van goed en kwaad?
( Ik houd het maar even bij zwart/wit termen.)
Zal ik mijn eigen mening daarover maar in het midden laten, voor wat vandaag betreft?
Het begrip "geweten" roept bij mij toch vrij snel het gevoel van schuld op. Een vermanend vingertje...
Goed of slecht, schuldig of niet schuldig, daar doet het mij aan denken.
Wat zou die innerlijke stem meer kunnen inhouden dan het geweten?
Misschien gevoel, werkelijk gevoel door mededogen, gevoel gevormd door eigen ervaringen?
Het gezonde aangeboren instinct van overleven, waarbij je weet dat je de ander net zo hard nodig hebt als zij jou en dat de ander pijn doen gelijk staat aan jezelf pijn doen?
Helaas kunnen die aangeboren instincten behoorlijk misvormd raken tijdens het ondergaan van hetgeen het leven je te bieden heeft, op je pad bracht èn wat je ermee deed.(tenzij er sprake is van fysiek aangeboren falen van het menselijk mechanisme en functioneren.)
Één ding weet ik wel, als ik met mijn geweten in de knoop kom voelt dat rot, terwijl als mijn innerlijke stem spreekt dan neig ik er eerder uit liefde en betrokkenheid iets mee te doen.
Woorden, allemaal woorden...maar ja, die baby die alleen maar zag en voelde ben ik nou eenmaal niet meer.
En het kind in mij mag gerust denken hoor, zolang het genoeg speelt daarnaast is er niks aan de hand.
Lees ik het terug of vertrouw ik op mijn innerlijke stem dat het wel oké is wat ik schreef?
O, ik ontdek gelijk dat die innerlijke stem milder is en warmer dan het/mijn geweten.
Weer wat geleerd....
het geweten is inderdaad iets dat aangepraat is.
BeantwoordenVerwijderenwat het geweten betreft is 'goed' en 'kwaad' voor iedereen verschillend!
niet zo voor je intuïtie!
dat is puur, zuiver en eerlijk!
wat het meer kan inhouden dan het geweten?
àlles!
het geweten is de stem van je verleden,
je intuïtie is de stem van je ziel!
Dat verwoord je heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenDank je.
je innerlijke stem is je bron, dat wat je van oorsprong bent, puur en zonder angst maar vol liefde.
BeantwoordenVerwijderenhet geweten is dat wat aangeleerd is door opvoeding en geloof(lees kerk).
dit wordt meestal gevoed door schuldgevoel en angst, maar zelden of nooit door liefde:))
Je innerlijke stem, ben je zelf diep van binnen.
BeantwoordenVerwijderenBlijf daar dicht in de buurt, dan wordt het een mooie dag vandaag.
De ziel is wat het meest uniek is aan jezelf,
BeantwoordenVerwijderenen wat je het meest van anderen doet onderscheiden.
Maar weten wij nog wel hoe wij over onze ziel,
zorg kunnen dragen?
Zijn wij omdat wij in deze snelle tijd,
geen tijd meer hebben om te wachten,
niet een beetje van onze ziel vervreemd geraakt?
Rennen we niet te snel...vluchten we niet in...
Amai... je doet mij nadenken ;-)))
BeantwoordenVerwijderenStond daar eigenlijk nog nooit bij stil, eerlijk gezegd...
ik weet wel dat ik mij soms ongemakkelijk voel bij bepaalde beslissingen, omdat er iets anders van mij verwacht wordt... dat zal dan mijn geweten zijn.
Mijn buikgevoel, mmmm dat leidt mij... in goede banen... als ik er naar luister tenminste
Ik zie het zo:
BeantwoordenVerwijdereneen geweten "weet" wat goed en kwaad is en dat te onderscheiden.
De innerlijke stem vanuit je hart, die je de weg wijst, maar in deze maatschappij kun je beter niet altijd je innerlijke stem volgen....
De laatste weken lees ik (toevallig? nee dat kan niet, maar: óf jij las het ook ergens, óf het universum laat je dit stukje schrijven)ineens veel over intuïtie en innerlijke stem (ligt volgens mij naast elkaar),nu blijkt steeds meer dat de beslissingen die je neemt met je innerlijke stem/gevoel later toch de juiste beslissingen blijken, anders gezegd: heb je met je verstand gekozen, komen mensen vaak toch terug op de innerlijke keuze.
Die dan beter "werkt" en bij iemand past.
Ach het komt ook wel weer neer op gevoel en verstand, niet los van elkaar te leven.
Ik denk ook zeker dat jou laatste regel de juiste is, dat mensen ook inderdaad van "binnen" zachter zijn dan de buitenkant doet laten zien.
Zo schreef ik afgelopen, vroeg in de morgen, een stukje naar mijn "baas". Recht uit mijn hart met mijn innerlijk, ik hoef het niet over te lezen.. het ging zo weg...
Dat leverde een prachtig warm en mooi gesprek op,
waardoor bleek dat het innerlijk (en het durven dat te laten zien) goed is.
Ik denk dat ik maar niet zo gauw schrijf wat het is. Ik denk dat ik maar gewoon verder blijf zoeken, denken, combineren en voelen. Dat maakt het steeds breeder en duidelijker.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt het mooi verwoord Walter. We hebben toch woorden nodig om uiting te geven aan wat er in ons leeft en dat is niet altijd gemakkelijk.