Elke dag fiets of loop ik even naar de sportschool.
Het is vlakbij en het doet me goed. Soms sport ik fanatiek, soms wat minder.
Maar ik ben in ieder geval even tussen de mensen en daar heeft deze "solist" gewoon behoefte aan.
Ik hoef er niet altijd veel mee, er tussen zijn heb ik vaak al genoeg aan en een korte babbel en een vriendelijke glimlach over en weer, tja..daar houd ik van!
Onderweg passeer ik de psychiatrische kliniek waar ik, in een inmiddels redelijk ver verleden diverse keren ben opgenomen geweest.
Gelukkig ben ik inmiddels vrij van de emotie van heftige herinneringen aan die tijd. Alles weet ik nog en van alles heb ik geleerd.
Dan zie ik regelmatig de "patiënten" langs lopen in groepjes onder begeleiding.
Mensen zoals jij en ik....de herkenbare stijve bewegingen en de indolente uitdrukkingen op hun gezichten.
Medicijnen ter ondersteuning heet dat, ter ondersteuning, net zo lang tot sommige van hen zo verslaafd zijn geraakt dat ze menen nooit meer zonder te kunnen.
De macht en de onmacht van mensen en psychiatrie.
het zou niet mogen, de mensen zieker maken dan ze al zijn, helemaal van hun vrijheid berooft, niet meer mogen denken, voelen wat je wilt
BeantwoordenVerwijderenmaar in sommige situaties kan het niet anders denk ik, voor hun eigen veiligheid en/of dat van anderen
zelf zou ik er dan liever niet meer willen zijn, want dit is niet leven
het zou inderdaad niet mogen zijn en meestal
BeantwoordenVerwijderenzit het gevaar in een klein onschuldig pilletje
een pilletje ter ondersteuning ?
Ze kunnen het o zo mooi zeggen
maar de gevolgen ervan en het leed dat het kan berokkenen ja dat houden ze meestal voor zich
zou het niet mooier zijn moesten we de ondersteuning vinden in de liefde of steun van
mensen rondom ons dan in een pil die sommige van ons nog dieper duuwd dan we op dat moment zitten
"er niet meer willen zijn"is iets
(denk ik )dat iedereen zou willen die nog niet in deze hel heeft gezeten
Maar onbewust kunnen we er langzaam in vastgeroest en denken zouden we op dat moment niet meer kunnen want er wordt in onze plaats gedacht en beslist
ik heb bewondering voor de mensen die de kracht
vinden om zich eruit te trekken
chapeau aan degene die eruit geraken en veel sterkte die deze moeilijke weg nog moeten doen