Voor velen is de oplossing; Een door anderen bedacht godsbeeld, door anderen bedachte regels, door anderen ooit bedachte normen en waarden. Je kunt dat ook godsdienst of religie noemen en vindt dat in oude geschriften, zoals Bijbel, Koran, Baghavad Gita en noem maar op.
We leven echter in snel veranderende tijden en die oude geschriften zijn nou eenmaal oude geschriften!
Ik zie het zo; zou je aan het verkeer deelnemen in deze tijd en je gaan houden aan regels die honderden jaren geleden golden, dan is de kans groot dat je niet eens de overkant van de straat haalt!
Overigens is er uit de oude boeken natuurlijk veel wijsheid te halen, maar misschien werkt die wijsheid het beste op je in als je hem benadert en vertaalt vanuit het nu en de wijsheden van toen ziet in het licht van hun eigen verleden.
Maar dan sta je daar, zoekend naar kracht en houvast, los (min of meer) van oude dogma's, gedragen door de inzichten van het nu.
Is de huidige mens al in staat om meer dan ooit in de geschiedenis een directe verbinding te leggen tot een universele wijsheid die direct toegang tot het hart heeft?
Graag zou ik het woord "universele wijsheid" zo simpel mogelijk willen vertalen, want in feite is het een redelijk abstract begrip.
De stem van je hart? Misschien is dat toch weer iets tè simpel, want velen verwarren de stem van het hart nog vaak met de stem van hebzucht en eigenbelang.
Luisteren naar de stilte in jezelf, is dat een betere omschrijving? Het komt er misschien wel iets dichter bij....
Je hart open stellen voor de ander, zonder angst?
Als dat wederzijds lukt heb je inderdaad een versneld contact met; Universele wijsheid.
Go for it, zou ik zou zeggen!
Zonder knipoog kan ik dit stukje werkelijk niet afsluiten, vandaar:
;-)
Universele Eenheid, zou ik het noemen. En Jezus en de Boeddha e.a. stonden heel dicht bij die Universele Eenheid, zij wisten dat alles met elkaar verbonden is, dus ook de mensen met elkaar en verkondigde dat aan de mensen. Zij waren niet hebzuchtig, zij wisten dat de goddelijke vonk of hoe je het noemen wil in ons allen aanwezig is.
BeantwoordenVerwijderenHun hart stond open voor de ander en kende geen angst of hebzucht.
Naar mijn mening zijn juist die oude geschriften heel belangrijk, wij kunnen hier veel van leren en zeker als het gaat om de liefde voor alles de "Universele Liefde", die ons met elkaar verbind en alles om ons heen verbind.
Hartelijke groet,
Loes
zowel jou als Loes kan ik volgen
BeantwoordenVerwijderenmooi, zoals jullie het verwoorden
Hoi Walter
BeantwoordenVerwijderenPrachtig stukje...
Maar is de hebzucht..niet een foutje van de schepping..? Of moet de mens (bewust) de strijd aan gaan met onze slechte ik?
Gr Henk
Als een mens zijn kracht en houvast haalt uit iets wat zo statisch is als het geschreven woord dan gebeuren er dingen zoals ze nu al eeuwen gebeuren. Moorden, oorlog en hebzucht allemaal in naam van religie.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook een Bijbel. Mijn hart en hoofd in perfecte balans ;)
Ik denk dat de weg naar de stilte van je hart niet zo eenvoudig te vinden is en ga met Loes mee, daar kunnen we nogal wat oude wijsheid bij gebruiken van leraren die wisten hoe je daar kon komen, in die stilte van je hart. En gaat het daar dan om?
BeantwoordenVerwijderenSoms denken we dat we er zijn, in die stilte, maar.....????
En dan kun je het spiegelen aan wat erover geschreven wordt. Mijn ervaring is dat er altijd ruis is. En waar gaat het dan om??
De stilte van je hart, het niet iets, de essentie van al wat is, is eeuwig hetzelfde en dat is heel iets anders als het verkeer dat de ruis is.
(bijna?) helemaal mee eens!
BeantwoordenVerwijderen