Al heel lang had ik een soort abstracte fantasie over een wit kamertje dat mijn eindbestemming zou zijn en logisch dat je dan het eerst aan een ziekenhuis kamertje denkt.
Maar het is eigenlijk het tegendeel, het zou een soort volmaakt gevoel van één zijn met alles inhouden.
Totaal in vrede met mijzelf en de wereld om mij heen.
Een wit kamertje waarin ik alles had dat voor mijn welzijn in deze wereld nodig was.
De absolute rust om van daar uit de wereld onder ogen te kunnen komen en de rol te spelen die voor mij is weggelegd.
En ziedaar, het "witte kamertje" begint zich langzaam te materialiseren.
In ieder geval is het nu al een rustplek voor me en zeker niet mijn;
Laatste rustplaats!
Hier begin ik opnieuw, oftewel, hier ga ik dieper de wereld in van lichaam en geest.
Sodeju, wat klinkt dat prachtig hè!
Jammer van die naden in het behang die ontstaan zijn door het verven...(Hahahaha!)
Slaap lekker, paars of blauw..
De keuze is aan jou!
Doe mij maar PAARS Walter, en het klinkt inderdaad prachtig hoe je die laatste zin omschrijft.
BeantwoordenVerwijderenHet grappige is dat wanneer je in een witte kamer[tje] die heerlijke paars/roze kleur rondom aan de randen van het plafond zou kunnen bevestigen dat je dan zou ervaren bij het binnenkomen alsof je op wolkjes loopt. Je evenwicht is dan zodanig in de war dat je niet meer normaal kan lopen. Heb je dat al eens ervaren???
En daar past dan weer zo prachtig die laatste zin bij.
"Hier begin ik opnieuw, oftewel, hier ga ik dieper de wereld in van lichaam en geest"
Heerlijke reis Walter...
En slaap lekker
prachtig is dat, de wereld in van lichaam en geest
BeantwoordenVerwijderen