Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









woensdag 11 januari 2012

Beetje stil.

Foto's gemaakt in Doel, België...spookstadje nabij kerncentrale.
Soms voel ik me ineens een beetje stil.
Deze week nog, ik kwam teruggelopen van het station alhier naar mijn huis en het was in de vroege avond na een heel leuk dagje bij een blogster in België...Samen met een andere blogster was ik er heen geweest.
Normaal zou ik hen beiden enthousiast benoemen en wellicht ga ik dat in een volgend bericht ook doen.

Het was reeds donker toen ik van station naar huis liep en halverwege de wandeling overviel mij een bizar gevoel, een gevoel dat je totaal niet verwacht na zo'n leuke en ook bijzondere dag.
Ineens vroeg ik mij af;  'Wat doe ik hier eigenlijk nog?'
Een soort 'totaal' gevoel dat niet met depressie of negativiteit te maken had, maar met het oergevoel van 'alleen' zijn. Het niet-zielige soort alleen gevoel.
Gewoon het bewustzijn van mens in eigen omhulsel. Ik kan me zo voor stellen dat een lezer niet bepaald vrolijk gaat worden van dit stukje...
Goed nieuws; dat hoeft ook niet!
Mijn gevoel had te maken met het bewustzijn van mijn tijdelijke aanwezigheid op dit schouwtoneel dat 'leven' heet en  ik dacht weer gelijk aan mijn beste vriend Rob die een tijd geleden besloot uit dit leven te stappen...
Wat kunnen er toch vreemde dingen ontstaan, zo plotseling in ons brein!
Zoiets te gaan voelen, te gaan denken na een leuke dag...Ik had het gevoel niets meer te hoeven, niets meer te willen met dit leven. Alsof ik klaar was en leeg.
Getverderrie, waar komt zoiets vandaan!
Het gevoel is een beetje blijven hangen, dat gevoel van gelatenheid...ongetwijfeld gaat het weer voorbij want er is op dit moment totaal niks in mijn leven dat dit gevoel rechtvaardigd!


Een heel ander soort stukje uit mijn hand, hier op Spijkerbed.
Toch had ik de behoefte ook deze gevoelens eens te uiten, want vaak durven 'we' dat niet uit angst elkaar te belasten.


Ach, het is maar een moment opname.
De foto's èn het gevoel.

4 opmerkingen:

  1. Wat een stil dorp en een heerlijk dagje uit op kan roepen, hoop dat je het nu wel weer kwijt bent, en vrolijk aan de nieuwe dag mag beginnen.
    Misschien lekker stil de sportschool in...(hihih, kleine stimulans)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Walter, bedankt! Gewoon al bedankt dat je er bent en bovendien zo'n fijne vent bent. Bedankt voor de heerlijke dag gisteren en ik hoop dat het voor herhaling vatbaar is...
    Blij dat je die mooie foto's van Doel in een knappe reportage gegoten, op je blog zette. Het is een ode aan vergane glorie en schoonheid geworden...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Is toch niks mis mee lieve Walter dat beleven. Ik zeg al vele jaren, alles is vluchtig behalve Dat. Mag je zelf invullen wat Dat is. ;-)

    Maar dan stopt t niet juist niet, dan ben je Vrij leef je vanuit Dat van binnenuit wat Dat wil. De Stroom gaat door. :))

    liefs Kagib

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik zag het al elders, wat leuk, jij was in Doel
    en dat is ook mijn doel, dat ik ooit eens in Doel geraak
    een fotogeniek dorp

    jammer van dat gevoel
    ik dacht altijd dat ik alleen was met zo'n plots uit het niets opkomend gevoel, een gevoel die inderdaad totaal niks met de bewuste dag te maken heeft
    heel vreemd vind ik dat altijd

    BeantwoordenVerwijderen