Wat je met een ervaring doet is zeer persoonlijk en heeft alles met je eigen levensinstelling te maken
Waarschijnlijk was ik rond de 26...getrouwd en reeds vader van 2 kids.
Vrij laat op de avond werd er aan de deur gebeld en een knaap van een jaar of 17 kwam de trap op.
'Mag ik jullie iets vragen? Ik sta zonder benzine hier met mijn brommertje en het is nog een heel eind naar huis.
Zou ik wat mogen lenen van jullie?'
Na een korte aarzeling besloot ik (wij) het te doen en de knul beloofde met de hand op het hart het de volgende dag terug te zullen brengen.
In onze onbevangenheid hebben we niet naar zijn adres gevraagd, we geloofden hem gewoon op zijn
woord.
woord.
Dit voorval schemert zo nu en dan nog door mijn geest in vergelijkbare situaties.
Ben ik hierdoor mijn vertrouwen in de mensheid kwijtgeraakt?
Nee, ik ben mensen als mensen gaan zien, mensen die soms falen, mensen die het goed menen maar door omstandigheden...(enz.)
En als ik nu ( daarna) erg twijfel aan iemands intentie, terwijl mijn hart 'het' goed keurt, leen ik iemand gerust wel weer, maar zie het zelf dan liever in alle stilte als 'schenking'.
Verder heeft het mij ook aangezet om zelf zo zuiver mogelijk met dingen om te gaan en gelukkig...
faal ik daar ook regelmatig in!
Ervaringen en indrukken, het is aan jezelf wat je eruit haalt en wat je er mee doet.
Inderdaad zie het dan als schenking. Dit is de juiste manier om er mee om te gaan.
BeantwoordenVerwijderenAls iedereen zo dacht ... er zijn zoveel egoïstische mensen die echt niets voor een ander over hebben.
Ik zeg altijd maar zo je moet goed zijn en niet gek.
Je lijkt me gewoon een goed mens die wat voor een ander over heeft.
tja.....zo is het.
BeantwoordenVerwijderenEn om je nu door zoiets uit het veld te laten slaan zou niet wijs zijn.
Ik ben blij dat er mensen zijn die je vertrouwen schenken.
Andersom moet ik elke dag vertrouwen hebben in mijn medewerkers en geloof me dat ik regelmatig nmijn neus heb gestoten.
Zo is het nu eenmaal, we zijn allemaal .