Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









dinsdag 1 mei 2012

Hoe zijn 'we' zo geworden?

De raadselfoto...
Er zijn benamingen voor en ik blijk het ( vaak ) te zijn.
Gelukkig vergeet ik die benamingen, maar ze liggen in het verlengde van 'hoogsensitief', heldervoelend, helderziend. Dat laatste zie ik vrij abstract en plaats ik zeker niet in het z.g. paranormale!

De titel van dit stukje;
'Hoe zijn we zo geworden?' slaat op het feit dat ik in  'open' toestand ( die benamingen) heel sterk aanvoel wat er schort in contacten en in hoe mensen zich presenteren!
Niemand uitgezonderd zijn we allemaal 'bang' onszelf ècht te laten zien.
Die echte jij zonder franje...
Het lukt mij niet altijd om deze 'gevoeligheid' af te schermen en dan is met mensen omgaan erg vermoeiend voor me...
En hoe zijn we dan??
Vooral erg kwetsbaar en hoe groter en overtuigender de 'mond' hoe gevoeliger we zijn!
Maar we laten ons blijkbaar gewillig intimideren.... de ene wat meer dan de ander.
Ooit waren we onwetenden en was ons gedrag daarin min of meer 'natuurlijk', langzaam door de tijd heen zijn we 'wetender' geworden en gek genoeg gaat ons gedrag daar niet altijd in mee!
Net als in de techniek, we kunnen onszelf nauwelijks bijbenen...( Hoe dat nou weer komt? Daar zal ik mijn licht mogelijk t.zt. eens over laten schijnen)
We zijn ons blijven gedragen dus als 'niet wetenden', en soms gedragen we ons als 'wetenden', wat we ook werkelijk zijn, maar  dan verpakken dat het liefst in een veilig jasje!
Tijdens openhartige gesprekken merk ik vaak hoe body and mind behoeftes veel taboes kunnen hebben, en meestal gaat het om heel herkenbare zaken die we juist als taboe blijven zien doordat we er niet over durven praten.
 En neeee! Niet die vreselijk z.g. taboedoorbrekende tv programma's!
Die bevestigen taboes alleen maar als zijnde 'afwijkingen' waar we begrip voor moeten hebben.
De z'g. tolerantie grens verhogende commercials voor eigen omroep..

Maar hoe dan wel, hoe veranderen wij onze mentaliteit en passen we die aan naar wie we werkelijk zijn in deze tijd?
Beetje bij beetje meer van jezelf durven laten zien...
En natuurlijk het beste in een tempo dat bij je past!

2 opmerkingen:

  1. Iedereen is bang om zich zelf te laten zien, ik merk het zo vaak.
    Natuurlijk heb ik het ook, bang dat je bent dat je niet aardig word gevonden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar ook jezelf durven accepteren. Het heeft bij mij wel 58 jaar geduurd, voordat ik wat ik het meest ben,(zal ik ook maar zeggen hooggevoelig) accepteerde. Wat had ik er een hekel aan. En nu, nu ga ik nog de mist in en kan ik hondsmoe zijn in contacten. Maar ik vind het nu wel mijn leukste eigenschap. En durf het nu veel meer te laten zien. Heb er zelfs plezier in het te laten zien.

    BeantwoordenVerwijderen