Manisch depressief, bipolair ingewikkeld.
Verandering verbetering.
De verandering is dat manisch niet meer manisch is
en depressief niet veel meer of minder is geworden
dan me willen terugtrekken.
Niet in zwarte wolken, maar gewoon in de stilte
of beroering van mijn eigen zijn.
De afgelopen week een aantal keren mijzelf geforceerd
tot 'contact is beter voor je'
Hetgeen ik dan vooral mijzelf weer aanpraat..
Vereenzamen is ook zeker de bedoeling niet.
En dan achteraf merken dat forceren niet goed werkt.
Accepteren dat het nu is zoals het nu is.
Niet altijd makkelijk.
Je niet laten leiden door angst, ik weet het.
Soms herken ik angst te laat.
Want forceren tot doen vanwege angst voor vereenzamen,
het is duidelijk,dat werkt niet.
Naar mijn idee is forceren (bijna) nooit goed, en als het moet is het een teken aan de wand dat er dan iets anders niet goed zit.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp het innerlijk conflict. Soms lukt het, soms is het forceren en voelt het niet goed.
BeantwoordenVerwijderenach m'n lieve walter, forceren is nergens goed voor en laat je dingen tegen je zin doen, naar je hart luisteren...
BeantwoordenVerwijderenik denk dat dat je ook niet overal brengt, maar het is wel dat kloppende ding in je borst, wat je het verst brengt hé:-)
dikke knuffel,
xxx
begrijpelijk Walter, soms herkenbaar
BeantwoordenVerwijderenecht forceren is voor niks goed
maar soms kan een klein duwtje toch zorgen dat je super blij bent dat je toch bent buiten gekomen wat je eerst eigenlijk totaal niet zag zitten
buiten komen betekent ook niet altijd sociaal contact hebben, vaak als ik ga wandelen heb ik met niemand een woord gewisseld en dat voelt totaal niet eenzaam
t beste blijft zo wie zo je gevoel volgen
Een beetje van dit en een beetje van dat.
BeantwoordenVerwijderenEn als we dat hebben willen we iets meer van dit.
En als we dit hebben willen we iets meer van dat.
De middenweg?
Voor mij werkt het niet als ik me forceer. Achteraf kruipt er altijd iets in mijn lichaam, die zegt, zie je wel, waarom luisterde je niet naar mij?
Je lichaam weet het wel.
Je weet het wel...,maar soms om het weer te weten/ voelen dwalen we even af en geven we toe.
Niet erg. Ons innerlijk kompas brengt ons wel waar we moeten zijn.
En dan weten we weer wat meer!
Ik heb geen adviezen ;-) Alleen gelezen.
BeantwoordenVerwijderenSteeds meer heb ik minder
BeantwoordenVerwijderenbehoefte aan anderen
Steeds meer heb ik minder
nodig van wat er is
Steeds meer
kom ik dichterbij mezelf
Steeds meer laat ik me minder
leiden door anderen
Steeds meer
ga ik mijn eigen weg...
verder weg....
Prachtig gezegd Ank...ik kan me er in vinden.
Verwijderen