Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









dinsdag 27 mei 2014

Balans en bipolariteit.

Toen ik met bloggen begon, verkeerde ik in een zeer goede balans en dat is voor mijzelf herkenbaar terug te vinden in mijn berichten van weleer.
Schrijven over manisch-depressief/bipolair ging mij goed af.
Het had te maken met een gezonde afstand kunnen nemen.
Ook tijdens die periode van balans was ik toch altijd nog behoorlijk anders dan het gemiddelde.
Niet in de zin van beter of slechter, gewoon anders.
Anders anders, dan wel te verstaan.
Anders dan het gemiddelde anders zijn dan van hen die anders zijn.
(Glimlach)
In mijn bericht van gisteren waarin ik verwoord dat ik zou willen vluchten
merk ik nu een manier gevonden te hebben om 'gezond' te vluchten.
Een vluchten dat in feite meer een soort ontladen is...
Er gewoon weer over gaan schrijven!
Manische depressiviteit komt veel vaker voor dan we denken dus waarom zou ik het weg willen houden van mijn blog?
Die kant begon het namelijk steeds meer op te gaan.
Afdekken die handel door vrolijke berichten.
Een sombere man ben ik gelukkig niet, vandaar dat ik het begrip 'bipolair' tegenwoordig beter vind passen.
De ooit zware depressiviteit is gelukkig al vele jaren niet meer aan de orde.
Dat is niet vanzelf gegaan...alles wat voorhanden was heb ik hierin uitgeprobeerd.
In mijn geval zijn de medicijnen mij bijna fataal geworden en gelukkig begint men langzaam in te zien dat antidepressiva juist vaak de boel verergeren, vastzetten en zelfs tot suïcidale gedachtes kunnen leiden.
Ik weet daar alles van met betrekking tot mijn medicijn gebruik van ooit.
Het gevolg van antidepressiva kan namelijk zijn dat je je op den duur een gevangene gaat voelen in je eigen geest en niets is erger dan dat!


5 opmerkingen:

  1. Mooi hoor Walter. Belangrijk, een getuigenis zoals dat van jou, uit de praktijk.
    Ben zelf dankbaar dat ik in mijn donkere periode nooit met de psychiatrie in aanraking ben gekomen, wat je zegt met die medicijnen, alles verdoofd, dan was ik er nooit meer uit gekomen.

    lieve warme groet Kagib

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Karel, de psychiatrie kan een mens breken..toch weet ik natuurlijk niet hoe het me vergaan was zonder. Een pluspunt is wel dat ik er uiteindelijk ruimdenkend en vergevingsgezind door ben geworden. Maar waarschijnlijk was dat al in aanleg aanwezig.

      Verwijderen
  2. Eerlijk gezegd ben ik blij wanneer je er weer over gaat schrijven. Ik heb onlangs de Glazen Stolp van Sylvia Plath gelezen. Zij was ook bipolair. Zij kreeg elektroshocks. dat was in de jaren 60. Ik vroeg me af of ze dit nu nog doen. Volgens Wikipedia wel. Ik kan me het niet voorstellen. Ik vind ook dat jouw getuigenis belangrijk is. dat het ook anders kan, dat het ook kan zonder medicijnen. Juist in combinatie met je mooie,( soms rare niet-foto's ;-) ) en grappige berichtjes maakt het zo'n mooi blog. .

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt het aan de lijve ondervonden, dat een teveel aan medicatie niet goed voor je is, waarvan men dacht dat het wel goed voor je was,
    Ik denk dat het een hele gezonde manier is, dat jij zelf daar je weg in zoekt, wat voor jou het beste is.
    Mooie middag nog, al regent het flink.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat je zelf tot deze conclusie bent gekomen is al prachtig op zich.. dat heeft je door de jaren heen ook sterker gemaakt en je gemaakt tot wie je nu bent!
    De laatste zin die je vertelt dat heb ik dikwijls genoeg gezien en dat is de nagel op de kop.
    Ook al lees ik hier nog niet zo lang, ik kom nog steeds graag bij je lezen.

    BeantwoordenVerwijderen