Liever een kleine...

Ben nooit een wereldmens geweest, verre reizen, grootse dingen.
'Als ik jouw talenten had zou ik het wel weten'.
Jammer dan dat jij ze niet hebt, want zelf weet ik het niet..(meer)
Een grote wereld hoeft voor mij niet, ik voel mij het prettigst in mijn kleine.
Natuurlijk volg ik het wereldnieuws, misschien juist vandaar.
En alles van de wereld zien?
Van wat ik gedaan en gezien heb kreeg ik het soms benauwd...
Soms niet en kon ik ervan genieten, Zuid-Frankrijk, Kreta en noem maar op.
Naar Frankrijk hoop ik nog wel eens te gaan, de natuur dan wel te verstaan.
Ik ben geen stedenmens.
Alhoewel ik een mooie kerk bezichtigen of een indrukwekkend gebouw wel leuk vond.
Vond....
Mijn herinneringen aan de mooie dingen laat ik misschien teveel met rust.
De goeie zijn teveel vermengd met hele nare.
Bipolaire stuiterbal met tegenstrijdige gevoelens.
Ineens paniek voelen die de ander niet kon begrijpen.
De dag voordat we naar Parijs zouden gaan kreeg ik spontaan hyperventilatie en mijn lichaam verstijfde...koffers al gepakt, reis ging niet door dus.
 (Alweer meer dan 20 jaar geleden hoor)



Het is een opluchting dat ik weet dat ik een van de weinige zal zijn die dit bericht leest! ;-)
Liever een kleine wereld dus.

Ik ben iets vergeten in dit bericht, de humor.
Maar mijn kleine boog kan nou eenmaal niet altijd gespannen staan...

Over de kleine wereld gesproken...
De tuin van vrienden, foto via whats ap aan mij verstuurd.
Hoe mooi kan dichtbij en klein zijn!
Toch nog een vrolijke afsluiting van dit bericht.
;-)