Hij-serie Henry begrijpt er niets van...

Natuurlijk was het weer fijn dat Androlyn terug was en de koffie met gebak waren heerlijk geweest...
Maar wat was er toch verandered aan Lyn?
Ze was veel stiller, leek af en toe zelfs verdrietig, en toch wilde ze er niet over praten.
Het was niet nodig zei ze, ze liet het gewoon zijn werk doen en dat was goed.

Ja, dat vond zij!
Mij zat het niet lekker, maar ik besloot het te laten rusten want wie weet zou de terugkomst van Orlando iets losmaken.
Je weet maar nooit...en gelijk begon Lyn met het stellen van haar vragen aan mij!

Henry, wat ging er mis door het alleen zijn en hoe voelt dat nu.
En wat heeft het bij jou veranderd dan?

Ik was zeker niet van plan om net zo te reageren als Lyn toen ik hem mijn vragen stelde...Nee, dat zou kinderachtig zijn, want ik weet zeker dat zij een gegronde reden zal hebben, dus dat komt wel...

Oké, dan nu maar eens reageren op wat Lyn vroeg...maar wist ik eigenlijk zelf een antwoord daarop?
Ze was me voor en zei; begin niet over je alcohol probleem, want je echte probleem zit vast veel dieper.
Maar Androlyn neem me toch serieus als ik je vertel dat die verslavingsdrang mijn zwakke plek is!
Als je dat niet wilt erkennen dat weet ik op dit moment echt niks te zeggen. Echt niet!
Goed Henry, daar het je wel gelijk in...maar wat doet jou dan willen vluchten voor het alleen zijn?

Ik schrok, want gelijk dacht ik aan mijn ouders en aan hoe vaak zij mij alleen hadden gelaten.
Zelfs als klein kind al.
Maar dat had ik toch allang verwerkt? Nog maar zelden dacht ik er aan..tenzij ik trachtte mijn moeder te bellen en merkte dat ze steeds niet thuis was.
Kan deze angst dan nog steeds zo diep zitten?
Ik deelde het met Androlyn en ze verzekerde mij dat dingen heel lang kunnen blijven hangen en wel in een onmeetbare diepte.
Even leek het alsof haar blik zich totaal naar binnen keerde...

We besloten nog samen wat tv te kijken om daarna onze kamers maar weer eens op te zoeken.
Eenmaal weer alleen op mijn kamer kreeg ik toch weer dat gevoel van veiligheid en geborgenheid,
ik viel na een uur als een blok in slaap...