Anders leren kijken en omgaan met ziekte dus...Een goed begin daarin is, voordat je ziel en zaligheid (of tijdens kan ook) in de handen van heren en dames doktoren legt; ga eens bij je zelf na hoe je leven er uit ziet! Onderzoek eens met grote aandacht hoe je geestelijk tegen dingen aankijkt, maar ook hoe je met je lichaam omgaat.
Pijn is er niet voor niets, pijn is een signaal van "je wezen", een signaal dat jou vertelt dat er iets gaande is in je lichaam. Wacht dus even met die pijnstiller.
Dat kan altijd nog.
Heb je eenmaal een 'erkende' lichamelijke ziekte ontwikkeld, probeer je dan eens te informeren wat de connectie hierin tussen lichaam en geest zou kunnen zijn...
Belangrijk is wel dat je deze theorieën ook weer niet als zaligmakend en als dè grote Waarheid gaat opvatten. Dat zou je zelfs zieker kunnen maken, want een schuldgevoel over je ziekte ontwikkelen, daar heeft niemand baat bij!
Kijk bijvoorbeeld eens of het leven dat je leidt (lijdt?) wel bij je past of dat je zo aangepast bent geraakt dat je niet meer naar eigen geest en lichaam handelt.
Onwetendheid lost zich niet op door schuldgevoel, het verlicht door kennis en ervaring op te doen, verlicht... en mogelijk lost het zich dan op!
De makkelijkste weg is het bovenstaande niet, maar het is in ieder geval een weg waarbij je de verantwoordelijkheid voor je leven zo veel mogelijk bij jezelf houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten