Laat ik mezelf nou niet serieuzer gaan nemen dan ik reeds ben, maar ik voel ineens de behoefte iets te omschrijven...iets dat in dit geval met Kerst te maken heeft.Er schuilt een perfectionist in mij die me soms aardig voor de voeten loopt.
Bijna in alles wat ik doe, of het nou om contacten gaat, om kreatief zijn of in dit geval om het beschrijven van een gevoel.
Vriend Rob en ik discusiëerden regelmatig over het begrip "weten". Hij gebruikte het woord volgens mij vaak al te snel en dan dook ik er boven op door te zeggen; "Weten en weten zijn twee! Weten is pas weten nadat het ondervonden is..."
Maar in alle rust en in evenwicht zijnde, erken ik dat er ook een "weten" is dat gevoeld kan worden. Een innerlijk weten, een weten waar een ander ( tijdens discussies) vaak geen genoegen mee neemt.
O ja, wat betreft dat woordenboek!
Mijn bedoeling was te schrijven over het gezamenlijke weten, het gezamenlijk beleven.
Bijvoorbeeld dit eindejaarsgebeuren. Voor mij geldt dat gedurende de gehele decembermaand.
Dan is er toch echt meer dan een aan elkaar opgedrongen "er moet feest zijn" illusie.
Trouwens met woordenboek, bedoelde ik de dikke van Dale niet hoor, vandaar dat ik het beter niet pak en het hier bij laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten