Geen welles/nietes discussies meer.

Wat betreft mijn eigen leven, bleek het achteraf noodzakelijk eerst alleen te komen te staan, voordat ik mijzelf werkelijk kon gaan onderzoeken en "genezen".

Genezen van "gekte" en verslaving.

Discussies met "belanghebbende" partijen zoals, partners, ouders,familieleden, vrienden en kennissen kunnen al makkelijk vastlopen doordat bepaalde belangen door elkaar heen gaan lopen.

Degene die kampt met het probleem wordt vaak heen en weer geslingerd door meningen van anderen die gestoeld zijn op eigenbelang.

Nee, dat vind ik niet raar, integendeel!

Maar als je reeds geestelijk zwak staat door je verslaving en door je eigen "gekte", hoe kom je er dan ooit uit?

Vanaf mijn 26ste tot mijn 53 ste was er geen pil die ik nog niet geslikt had!

Trouwens, er was inmiddels ook geen drankje meer dat ik nog niet geproefd had...

Ik geef toe, soms is het verleidelijk mijn visie én ondervinding over medicijnen en verslaving het internet op te sturen, maar ik merk dat er eigenlijk maar één ding werkelijk telt en dat is dat ik volledig achter mijn eigen ondervonden visie sta.

Alles heeft te maken met het totaal accepteren van jezelf, maar wel door toedoen van intens diep naar binnen durven en kunnen kijken.

En eerlijk gezegd valt dat laatste erg zwaar met pillen of drank op.

Welke gek kiest er nou voor de weg van de meeste weerstand!!

Ach, misschien deze gek, vrijgeraakt van verslaving en medicijn gebruik...

( I rest my case...)