Ik neem een sprong, een duik...dwars door het begrip verslaving heen!
En ik begin bij jou...(ooit mij en ergens altijd mij)
Je zit vast in het roken, vast in het drinken. Met deze twee heb ik de meeste ervaring dus daar houd ik mij bij.
Inwendig lijd je er onder, het doet pijn in je longen, in je lever, het doet pijn in je sociale gedrag.
Het belemmert je te zijn die je voelt dat je wilt zijn en eigenlijk werkelijk bent!
Waar begin je dan?
Begin met twee dingen die tegenstrijdig zijn; met liegen en met eerlijk zijn!
Eerlijk zijn, dat is de aantrekkelijkste van de twee, daar ga ik mee beginnen. Weet je veilig in je eigen denkwereld, begin dat zo te ervaren, vandaar uit ga je eerlijk zijn over het waarom, over wat je verbergt door je verslaving. Eerlijk als hel! Niemand hoeft het te weten, alleen jij, weten tot op het bot!
En liegen, hoe doe je dat dan en waarom en tegen wie?
Onder ons gezegd, het is in wezen geen liegen, zolang je het eerste maar binnen jezelf toepast.
Dit liegen is meer een beschermen tegen een buitenwereld die zondebokken zoekt.
Maar laat het zogenaamde liegen geen ontkennen worden, ook niet naar anderen, want op den duur vergeet je ook weer eerlijk tegen jezelf te zijn.
Het allerbelangrijkste is te beseffen dat een verslaving loslaten geen straf is. Zolang het voelt als straf, drink gerust door en rook je longen gerust ongezond.
Vrijraken lukt alleen als je inziet dat het een keuze is.
(een korte beschrijving van 30 jaar hard werken, een werken dat waard is gewerkt te worden...)
Pfff.
BeantwoordenVerwijderenToen ik begon te lezen dacht ik "ja" en toen ik verder las dacht ik. Dit is een meditatie voor jaren en niet voor even "ja". Alleen al dat eerste stuk tot en met het blauw.
Maar wat je er dan ook uithaald hè na dertig jaar.