Maar dan zonder foto's.

Zondag, vroege ochtend; 7:15 uur. Prachtig zomerweer, strakblauwe hemel en zalige temperatuur.  Mijn ochtendwandeling begint, noem het maar mijn "powerwalk", conditie enzo, je kent dat wel!

De Bloemendaalse weg ligt als een oase van rust voor mij en ik besluit het maar eens zonder mp3 speler in de oren te doen......Wat een rust en wat een schitterende vogelgeluiden! Nog geen fietser of wandelaar te bekennen.
Heerlijk verrassend...die geuren, fris doordringend. Bijna kan ik al ruikend de kleuren groen van elkaar onderscheiden. Mijn fototoestel heb ik gelukkig thuis gelaten, dus stel ik mijn zintuigen extra op scherp!
Hoe bepaal ik mijn loopritme, vergezeld door mijn haltertjes die ik weer stevig heen en weer zwaai?
Het ritme van mijn hartslag lijkt mij wel een aardige beat om mee te beginnen, het loopt prima en voert zich vanzelf wel op...
Overal vogelgeluiden om mij heen....dat tjilpen is dat de koolmees ?
Duiven koeren in stereo  links en rechts over de wandelweg heen, zelfs verderop hoor ik reeds vragen en antwoorden in duivengekoer...
Slechts een enkele witte vliegtuigstreep onderbreekt het vlekkeloos frisse blauw van de lucht...

Een enkele jogger kruist vriendelijk mijn pad, tja wat anders kun je nu zijn dan vriendelijk en gelukkig! Behalve de kalme boerderij geluiden is er alleen stilte te horen. Ja, te horen..want gewend aan regelmatig lawaai leer je de stilte horen.
Oei! Ik zie adembenemende weerspiegelingen in het bladstille water. Zo letterlijk zijn weerspiegelingen nog zelden door mij ervaren...Bijna mis ik hem, die medogenloze meekijker en allesvreter! Wat een geluk dat ik me beheerst heb door hem thuis te laten. Alles lijkt weer helemaal nieuw bij mij binnen te komen, de geluiden, de kleuren en geuren, de sfeer...
Mijn terugwandeling begint, toch maar de mp3 speler even aan? Uiteindelijk is het mijn "powerwalk".
Ik tref het met de muziek die spontaan te voorschijn trilt tegen mijn trommelvlies.
Trance, een ritmische, enigszins zweverige beat geeft mij spontaan een zwoele zet in de rug.
Geen spatje minder genietend dan zonder, beweeg ik mij swingend huiswaarts.
De natuur in al zijn simpele schoonheid volgt mij tot aan mijn voordeur.
Mijn andere natuurlijke schoonheid wacht me vol verlangen op.
Vandaag krijgt ze vis...