"Als je m'n verleden zou kennen".

Begrip hebben voor elkaar.

Is het dan persé nodig om elkaars verleden te kennen?

Het kan begrip bevorderen maar het kan de persoon die je nu bent ook stigmatiseren.

Een heftig verleden is minder neutraal in een contact dat een verleden in balans.

Zo in het leven leren staan dat het begrip dat je van de ander krijgt gebaseerd is op die je nu bent en hoe je je nu uit. Ja, daar ga ik voor....ook al is dat niet altijd makkelijk.

Dan kun je maar het beste denken; wie mij niet hoeft zoals ik nu ben die hoef ik niet.

Accepteren en loslaten kan zeer bevrijdend aanvoelen.

Voor mij geeft het ruimte mijzelf te kunnen zijn.

Jezelf kunnen zijn zonder je te hoeven afzetten tegen...

Gewoon zijn.

Voetnoot; Schrijvend op het internet gebeuren en stellen wat ik stel, uiten zoals ik mij uit brengt mij wel eens in de verleiding om hier en daar tot uitleg over te gaan, gelukkig kan ik mij daarin redelijk beheersen, want uitleggen die je bent? Zijn die je bent is op zich soms al een hele klus en waarom ik dat zo ervaar...ga ik echt niet uitleggen hoor!