Ik had een jaar abonnement en ( in hun herinnering) gingen we zowat elke week naar Artis.
Artis werd deze keer de bestemming van onze nieuwe "uitgangsregeling", de laatste keer dat we daar met z'n drieën waren was rond de leeftijd van 12 meen ik mij te herinneren...
Was het erg anders dit keer?
Ja en nee.
Paps had geen tas met drinken, eten en snoep bij zich en riep niet zo nu en dan; "Blijven jullie wel een beetje in m'n buurt!".
Wat hetzelfde was gebleven is het gevoel van verbondenheid èn het samen gek kunnen doen.
Artis op zich hebben we best wel anders ervaren, er werd veel verbouwd en de verpaupering viel hier en daar wel erg op!
De voorstelling in het planetarium bleek een kindervoorstelling, hahaha...aangekondigd als avonturen op het rif! Hoge verwachingen a lá Jaques Cousteau en National Geographic werden als snel overspoeld door Nemo achtig pratende visfiguurtjes die op weg waren het "lich" te ontdekken.
Evengoed hebben we er van genoten, altijd spectaculair zo'n "all around you" scherm...
Een perfecte timing want tijdens de voorstelling bleek de regen met bakken uit de lucht te storten.
En dan mijn foto serie?
Toch iets minder FANTASTISCH dan ik op voorhand voor ogen had.
Tja, werkelijk...contact met mijn zoons staat voorop.
Leuke plaatjes schieten kan ik ook in mijn uppie, toch!
Er was diffuus licht vanwege het weer.
Stille Artis hond die ik vroeger ooit een sigaret in de bek wist te manoeuvreren voor de foto.
Een gouden herinnering van mijn "kids"....
( Hier liever geen bijschrift eigenlijk, want van deze aanblik werd ik zoo verdrietig!)
Vanwege het plaatje.
Heel jammer, dit was zo een tegenstelling tot die arme uitgebluste leeuw en geen één foto is echt gelukt! De mensen verdrongen zich om dit enige gebeuren heen en..het begon nog te regenen ook.
En....wat beweeglijkeid betreft konden deze brutale aapjes er wat van.
Ach, misschien mag ik wat meesterwerkjes van mijn zoons afbeelden, t.z.t.
De graatjes hingen hoog vandaag.
(Een prehistorische uitdrukking tussen dino's onderling)
Ja ja, we gaan al hoor!
Ik zou er ook geen prijs op stellen, dat gegluur de hele dag.
Fijn dat je zo genoten hebt, tussen de buien door.
BeantwoordenVerwijderenMisschien zijn de foto's niet wat jij er van verwachtte.
Het blijft een dag met een gouden randje, en die mag je opslaan in je hart.
Fijne vrijdag en op naar een stralend weekend....!!!
Have fun.
Hallo, Walter!
BeantwoordenVerwijderenIk vond het fijn dat je meteen weer een reactie naliet na mijn tijdelijke afwezigheid :-)
Ik doe mijn best om aan je 'topkwaliteit'-verwachtingen te voldoen...;-)
Dierentuinen... altijd een boeiende plaats om een mooie dag te beleven, maar soms bezorgt de aanblik van zo'n gekooid dier je een wrang gevoel. Maar ja... leven de meeste mensen eigenlijk ook niet een beetje in een kooi?
Groetjes.
Je reactie is al van topkwaliteit, Wim..gaat de goede kant op. En ja, vooral bij de "wilde" wilde dieren breekt mijn hart als ik ze daar zo zie.
BeantwoordenVerwijderenOok bij mensen die in een kooitje leven. Maar soms zijn die zelfs gevaarlijker dan gekooide dieren! Hihihi, is hier op z'n plaats.
Dag Walter,
BeantwoordenVerwijderenwat een rijkdom om met je zoons een dag er op uit te gaan.
Ook ik heb altijd in Amsterdam gewoond, maar artis is niet mijn favoriet, je word er zo verdrietig van zo veel dieren die op een postzegel moeten leven kwa ruimte.
En tegenwoordig kan je al die dieren ook op de computer zien vrij in hun eigen leef gebied.
Volgens Wim leven wij eigenlijk ook in een kooi
MAAR WIJ HEBBEN WEL DE SLEUTEL,
Er is natuurlijk ook nog veel meer te zien maar
dat heeft niets met ruimte te maken,
groetjes Jolanda.