Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









zaterdag 9 juli 2011

Omgaan met teleurstelling.

Zomaar in het wilde weg begin ik te typen, want eigenlijk ligt dit onderwerp veel te gevoelig om het vanuit het persoonlijk beleven op een weblog te zetten.
Toch ga ik een poging wagen....
(Elke schijnbare overeenkomst met bestaanbare personen en situaties berust op louter toeval.)
Hoe wring ik mijzelf in bochten om alles zo "objectief" mogelijk aan het internet toe te vertrouwen.
Laat ik dan maar beginnen met een glimlach, een glimlach om mezelf, want zou ik het objectief gaan beschrijven dan is het allerveiligst het uit een willekeurig "zelfonderzoekboek" te gaan citeren!
Goed, ik ga dus even worstelen met woorden en zinnen en tracht daarbij het hoofd boven water te houden;
Back to; Omgaan met dissapointment.
Eigenlijk kan ik daar kort over zijn, (de weg van de minste weerstand?) door te zeggen dat het elke keer weer anders zal zijn. De ene keer haal je de schouders op en ga je met een, van korte duur, naar gevoel verder en de andere keer lijkt het je wereld en je vertrouwen totaal op zijn kop te zetten!
Belangrijk is voor mij toch te kijken naar wat hierin het aandeel van mijzelf was! Wat heb ik er zelf aan bijgedragen om tot deze teleurstelling te komen?
Nee, dat is geen geitenwollen sokken psychologie, dat is gewoon belangrijk om er door te leren, meer niet.
Dan het moeilijkere (voor sommige juist het makkelijkere) stuk.
Wat doe ik met personen of situaties waarin/waardoor ik teleurgesteld raakte?
Na je eigen aandeel daarin onderzocht te hebben, krijg je vaak in dat laatste al meer inzicht.
Als het om personen gaat wordt het een kwestie van uitpraten of loslaten. Bij situaties kun je trachten die te veranderen of beginnen in te zien dat je bepaalde situaties gewoon beter niet kunt opzoeken!
Soms weet je drommels goed dat uitpraten geen zin (meer) heeft en is loslaten het beste.
En situaties?
Nu moet ik toch werkelijk een beetje om mijzelf lachen, de ezel die zich keer op keer aan een zelfde ( nèt effe iets andere) steen stoot.
Weet je wat pas echt belangrijk is?
Dat je nooit je zelfvertrouwen van je laat afnemen.
Puntje bij paaltje gekomen moet je het toch alleen doen.
Nee, dat is niet negatief, want op die weg van het alleen doen, zijn er altijd wel mensen die liefdevol ondersteunen en een tijdje met je mee "reizen".

3 opmerkingen:

  1. Uitpraten of loslaten!!!

    Héél soms ook wat tijd overheen laten gaan ;-)))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. t is allemaal niet gemakkelijk Walter
    we doen ons best en toch kan het verkeerd lopen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi gezegd. Laat nooit je zelfvertrouwen van je afnemen. Want in elke teleurstelling zit niet alleen jouw aandeel, maar ook dat van een of iets anders...

    BeantwoordenVerwijderen