De 'ont-moeting' van Kagib en de ont-googeling.

Vandaag staat er weer een mooi stuk op Kagib's blog, 
Ont-moeting.
Laten we zeggen, het raakt het aan! Het raakt me in wat er bij me leeft!

Om half 4 weer gedwee in de rij staan om je kleine envelopje met de aalmoes te mogen afhalen...
En wie kom ik op de gang tegen! X. X., degene die mij zo enthousiast hielp bij het regelen van de Savelberghof...Gewoon met de noorderzon verdwenen, overgeplaatst heet dat, terwijl die locatie vlakbij is en zij nog steeds gewoon in dienst is van de Leliezorggroep.
Zij had haar taak als begeleiding makkelijk af kunnen maken!
 Hetgeen ze gewoon achterwege liet en over liet nemen door iemand die ik alleen maar kende van de negatieve boodschappen die ze mij bracht, zoals het afnemen van mijn internet.
Achteraf maar goed ook, nu kan ik niet meer gecensureerd worden!
Van kwaadheid begon ik inwendig te trillen...wat een schande om je op deze manier van je taak te kwijten!
Nee, woede en boosheid, kwaadheid...dat moet je echt verwerken, dat moet langzaam een plek krijgen en een gezonde uitlaatklep vinden.

Notabene was X ook degene die mij ooit een bijzonder intelligente man vond,die hier z'n gelijke niet kende.
Ja, dat klopt inderdaad, want mijn goede hart wilde dat eigenlijk niet zien en wilde niemand daarin veroordelen.
De rode draad van mijn leven, bedenk ik mij...
De geboren boeddhist en pacifist...helaas nooit strijdbaar genoeg om daar vanuit ook voor jezelf op te kunnen komen!
Maar in dit geval kan ik toch zeggen;

Ik ben die ik ben en daarin mijzelf trouw.

Zal ik toch iets geleerd hebben en kan ik daar in de toekomst dan toch anders mee omgaan?
Er ligt mij nog veel meer op de tong, maar dat komt wel een andere keer
Mijn hart bonst me nog steeds in de keel en inwendig tril ik nog...