Als positief ingesteld mens lijkt me dat best eens prettig.Want laten we eerlijk zijn, iedereen heeft af en toe van die kleine onbelangrijke onhebbelijkheden die je toch liever niet ten toon spreidt?
Gewoon hier ter plekke even ronduit bekennen dat ik momenten heb dat;
(schrik niet!)
Even niks me raakt, dat ik even geen liefde of begrip voel, dat ik even denk: Ga toch fietsen man, wat kan mij de wereld schelen! Ik heb effetjes geen zin om iemand te zijn! Mag ik!
Zal ik nu maar snel zeggen dat ik het bovenstaande niet meen en die momenten nooit heb!
Net zoals jij ze ook nooit hebt?
Volgens mij begrijpen we elkaar..dank je. Kus, knuffel, hug of schouderklopje.
Je mag kiezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten