Het zou niet al te moeilijk geweest zijn mijn "kerstverhaal" te overgieten met dat bewuste sausje. Vooral vanwege het feit dat ik, ondanks mijn verslaving, prachtige dingen heb mogen ervaren en vele bijzondere mensen op mijn pad ben tegen gekomen.Daarbij heeft het waarschijnlijk wel meegewerkt dat mijn karakterstructuur niet gewelddadig of a-sociaal is. Deze laatste aspecten heb ik helaas wel bij sommige familie leden naar boven zien komen, hetgeen tegelijkertijd voor mij een reden was, om dwars door mijn verslaving heen, dat gedrag bij mezelf te vermijden.
Neemt niet weg dat ik regelmatig een mens was waar anderen, op z'n zachtst gezegd geen raad mee wisten.
Trouwens, later kwam ik er achter dat ook bij deze "familie leden" een hart van goud onder hun gedrag schuil ging. Want hoe pijnlijk is het voor een mens als hij of zij de liefde geen plek durft te geven!
Met open ogen door een verslaving heen gaan, heeft me tot een mens gemaakt die dieper kijkt dan alleen de buitenkant van mensen.
En daar ben ik op zich zeer dankbaar voor.
Wil niet zeggen dat ik altijd vriendelijk en liefdevol kan blijven als mensen die op de één of andere manier de weg kwijt zijn, zich agressief gedragen.
Mijn hemel..dan zou ik bovenmenselijk zijn, en ik ben alles behalve dat!
Maar de harde veroordeling blijft gelukkig door eigen ervaringen achterwege.
Verder heb ik diverse onderwerpen behandeld onder het label "verslaving".
Dus als je interesse hebt, weet je waar het te vinden is.
En dan nu wat kaarsen aan, een glas glüh-"wein"en een lekker muziekje erbij.
Proost, Charles!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten