De ene redt die eerste fase, de ander net niet of nog niet.
De tweede fase heeft mij menigmaal doen terugvallen...de confrontatie fase met je omgeving! ( Er van uitgaande dat je ondertussen nog hard werkende bent aan de confrontatie met jezelf.)
Al naar gelang de brokken die je gemaakt hebt kan dat een enorme zware klus worden en het akelige is dat er soms mensen zijn die jou uit eigenbelang blijvend willen onderdrukken vanwege je verleden.
Dit laatste heb je soms zelf niet door, aangezien je vaak verblind bent door schuldgevoel.
Maar ook de goedbedoelende kant van de confrontatie kan zwaar zijn.
Bijvoorbeeld als er constant op je gelet wordt of je niet weer de fout in gaat. Dat kan zowel bij verslaving als bij achterliggende psychische klanten aan de orde komen. Denk aan ouders, familie, vrienden en kennissen, die daadwerkelijk het allerbeste met je voor hebben!
Dan is het uitermate belangrijk je steeds weer voor ogen te houden dat je weet waar je het uiteindelijk voor "moet" doen. Namelijk voor jezelf in de eerste plaats. Want alleen van daaruit kun je er ook weer voor anderen zijn.
Nu, 3 jaar na mijn verslaving en ruim 10 jaar na mijn psychische problemen komt er steeds meer innerlijke rust in de tent en is mijn overgevoeligheid voor reacties van buitenaf tot hanteerbare proporties geslonken.Doorgaan, vrij van de kramp van het begrip "volhouden".
( Stukjes als deze zal ik letterlijk overnemen op mijn weblog in voorbereiding betreffende psychiatrie en verslaving.)
Wat dat betreft is het natuurlijk een grandiose overwinning die je behaalt hebt. Vertrouwen terug winnen, als het vaak met voeten getreden is, is misschien wel het moeilijkste wat er is.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Haagje
Ik leer steeds zoveel van je Walter! Echt waar!
BeantwoordenVerwijderenSteeds meer rust in je hoofd en in je leven,
BeantwoordenVerwijderenis een groot goed wat je krijgt
na al het afzien in de jaren daarvoor.
Het laatste "doorgaan, vrij van de kramp..."
zonder angst voor terugval
zal je elke dag opnieuw een vrij gevoel
geven, "los" te zijn van....
Ja Walter, er is een groot verschil tussen 'doorgaan' en 'volhouden'.
BeantwoordenVerwijderenSoms vraag ik me wel eens af of ik nu 'doorga' met bloggen of dat het slechts een 'volhouden' is, terwijl ik in de verte al het einde zie...
Deze vakantieperiode had ik er weinig behoefte aan. Maar straks komen weer de lange duistere avonden...
Vele groeten :-)
Ook al stop je met roken, toch blijf je iemand die gerookt heeft. Het gemis blijft naar dat stomme sigaretje. En zo is het met vele dingen. De daad is er niet meer maar het gevoel wel nog. Maar de aanhouder wint :-) Liefs Natje xxx
BeantwoordenVerwijderenCarpe Diem....
BeantwoordenVerwijderenZorg goed voor jezelf.
Met mijn psychiatrische achtergrond deel ik met jou ook wel de ervaring die je in de laatste zin ('nu, .. jaar na en .. jaar na enzovoort') beschrijft.
BeantwoordenVerwijderenOok de tijd heelt vele dingen of beter: doet het perspectief veranderen. En ik geloof dat je ook naar innerlijke rust toe moet groeien.