Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









woensdag 31 maart 2010

Als je hierna nog niet....

vredig en lekker in slaap valt, dan weet ik het echt niet meer!
Voor alle zekerheid fluister ik nog even een keihard;

Welterusten!




Zo vader zo zoon?

Eigenlijk schandalige plagiaat en gelukkig zelfs bij benadering zo goed niet!
Kijk maar eens op Pini Piru (klik) daar zie je het echte werk en kun je iets meer lezen over deze vorm van fotografie.
Zoals al gezegd, de mijne is nep hoor!

Een persoonlijk bakkie.

Een persoonlijk bakkie, waar het op slaat? Geen idee nog, misschien kom ik er al typend achter.
Schrijvend..kan je dat ook nog zeggen wanneer je typt? Nou nee, dat klopt voor mijn gevoel niet.
Het lijkt zowaar te gaan werken die overgave aan zijn die ik nu ben. Een lang proces, dat toch wel behoorlijk zwaar blijkt en daar heb je geen notie van als je begint dingen los te laten.
Vrij van verslaving, dat klinkt prachtig en dat is het ook! Maar de dingen die daarna op je pad komen kan niemand van te voren voorspellen of zelfs maar overzien!
Oké, in feite is dat met alles zo in het leven, maar 3 verslavingen overwinnen heeft bijzondere gevolgen, die niet altijd aanvoelen als rozengeur en manenschijn.
Drie verslavingen, zijnde; eerst de medicijnen, toen het de alcohol en de nicotine.
Soms voel ik mij erg "bloot" zo zonder speciale middelen waardoor je even de "werkelijkheid" kon ontvluchten.
Want maak je maar niet wijs dat roken veel anders werkt hoor! Ook roken kan een vlucht zijn.
In feite ben ik dus voortdurend naakt, gelukkig onzichtbaar voor de buitenwereld.
Vandaag voel ik mij erg naakt, vandaar een persoonlijk bakkie...een bakkie alleen!

Rozen....

Van een goede vriend gekregen.
Mannen kunnen elkaar toch ook best eens een bloemetje geven?
Het meest houd ik van witte en zalmroze rozen.

Overdenkingen.

Voordat ik met mijn Spijkerbed begon was ik gewend elke dag wat te schrijven op wordpad.
Dat is er helemaal bij ingeschoten en ik begon het te missen. Gewoon lekker zeuren of overdreven optimistisch! Voornemens, soms over irritaties naar anderen, van alles en nog wat!
Eigenlijk een ouderwets soort dagboek maar dan op de computer. Jaren heb ik dat gedaan, maar net als een dagboek (althans zoals ik er mee omging) las ik het nooit of zelden terug.
Overigens, wat de vordering der techniek betreft, denk ik ineens aan het draaien van platen!
Sinds enige tijd ben ik weer in het bezit van een platenspeler die wél werkt. (de oude stond zielig te wachten om weggegooid te worden) Maar net als met het schrijven in een dagboek, het voelt niet meer zo als voorheen!
Maar oké, net als pen en papier  bij de hand voor het geval dat, heb ik ook een platenspeler voor het geval dat...
Schrijven op een weblog is niet te vergelijken met schrijven in een dagboek.
Als ik op dezelfde manier mijn weblog zou vullen kan ik beter in mijn blote kont door de Kalverstraat in Amsterdam gaan lopen. Wellicht is dat laatste minder confronterend!
Vanaf mijn weblogbegin heb ik bewust/onbewust gezocht naar een formule die ergens tussen dagboek en openbaar in zat.
Simpelweg omdat ik het prettig vind zo persoonlijk mogelijk mijn weblog te vullen.
Soms botst het in mij en wil ik hier iets kwijt waarvan ik dan ineens denk; nee toch maar beter een uurtje Kalverstraat! (moet wel goed weer zijn..)
Overdenkingen, zoals ik al gemeld had.
Ik zou er over kunnen denken om een "gesloten" weblog er naast te gaan bijhouden als een soort dagboek, maar dan met foto's en filmpjes.
Ach, dat blijft waarschijnlijk een overdenking.

Niet alleen nostalgie!

Motown, als één van de weinige was ik er gek mee in mijn H.B.S. tijd!

Die heerlijke beat, dat vaak slepende melancholische geluid met dramatische teksten.
Soms oppervlakkig lijkende love songs, die achteraf toch best bijzondere inhoud bleken te hebben.
Als je 16 bent is "Empty" een heel ander gevoel dan als je 60 bent.
Nu is "empty" toch meer een gevoel met inhoud en een totaal bewustzijn, waardoor het minder eenzaam voelt dan toen.
Ik denk nu even aan de grote veranderingen in mijn leven van de laatste tijd....
Empty heeft nu alles te maken met ruimte maken voor het nieuwe.

dinsdag 30 maart 2010

Slaapmuziekje erbij.

Het ontsproot  vanmorgen spontaan uit m'n toetsenbord;
"Dat is eigenlijk die ik werkelijk ben, de man van het kleine geluk".
Alsof ik het ingefluisterd kreeg van ergens bovenaf!
Ik voelde rust en tevredenheid in mij opkomen, maar ook verbazing over wie ik blijkbaar dacht te moeten zijn!  Wie heeft mij ooit aangepraat dat ik "groots" bezig zou moeten zijn?
Had het dan zoveel invloed op mij dat mijn vader vaak zei, als ik iets leuks deed; "Doe liever iets nuttigs!"
Of ben ik beïnvloed door mijn omgeving die vond dat ik met mijn "bijzondere" talenten, bijzondere dingen moest doen?
Heb jij ook soms dat gevoel dat iets in jouw leven je erg bepaald heeft, trouwens?
O nee, straks slapen..niet moeilijk gaan denken dus..
Voor mezelf; ik ga mij maar eens wat meer richten op het kleine geluk en zolang ik webloggen leuk vind, deel ik dat graag met jullie!

Welterusten dan maar weer!

Hek is van de dam, hoekie is weg!


Joepie, het driehoekje is weg!
Alle remmen los, ik heb een ander fotoshop programma op mijn computer ontdekt.
O jee, moet ik daar eigenlijk wel zo blij mee zijn?
Was het eigenlijk niet schilderen wat ik doe, zou het inmiddels niet eens meer weten...
Ach, als je maar lol hebt!

Bizarre zelfportretten.

De uiteindelijke "Oplossing".

Thee mag ook hoor!

Kijk, hier beleef ik nou plezier aan!
Het bedenken van mijn "ochtendfoto" en dan een tekstje erbij.
Welke kopjes of bekers zet ik er vandaag bij en hoe zal ik het rangschikken!
Wat zet ik er nog meer bij en waar fotografeer ik het? Welke uitsnede maak ik en welke afbeelding vind ik het leukst om te plaatsen?
Dat is eigenlijk die ik werkelijk ben, de man van het kleine geluk...
Een man die het kleine geluk het liefst grootschalig deelt!

De thee staat hier. Koffie, suiker en melk staan in de keuken en er is nog wat koek in de trommel...
Trek wel even een vest aan, het is nog wat fris buiten!

De batterij laadt zich op...

Waarschijnlijk gaat het bij iedereen weer anders, maar mijn batterij moet zich altijd even extra opladen voor de lente beleving en voor de zomer!
Dat gaat vaak in het begin gepaard met een beetje vermoeidheid en een onrustig gevoel.
Uit ervaring weet ik dat het zo maar ineens over kan zijn!
Gevoelige mannen, vooral die met baarden, hebben daar extra last van!
Vandaag ga ik drastisch snoeien...
Ik wou bijna zeggen; in mijn ondertuintje, maar dat klinkt wat dubieus als je de baard bedoelt!
Ik heb het er maar druk mee, want ook mijn winterbuikje moet weer gesnoeid.
Vanwege het te vele snoei-pen!
Jammer dat ik niet ergens een rood lampje op mijn lichaam heb, zodat ik kan zien wanneer m'n batterij is opgeladen.
Moet ik dat ook alweer op "gevoel" doen?

Rotzooi is soms leuk.

Althans om te fotograferen. Gelikte stillevens ook heus wel hoor, maar dat wordt zo gauw cliché!
Hier heb ik een poging gedaan om een verloederingsfoto te creëren. Volgende keer moet dat echt wat intenser hoor...
Maar goed genoeg voor deze zinloze week.

Bijna mijn viool vergeten vandaag!

Dit keer in een  "Verlicht" tuintje!

Kaarsje mag je zelf voor iemand aansteken...

maandag 29 maart 2010

Slaapverwekkende verveling!

Yeah!!!
En dat nog wel in een zeer heftige kleur!
Zodra ik onzin wil gaan verkopen neig ik bijzonder serieus te worden, das toch tegenstrijdig?
Oja, ik ben bipolair...pffff, dan mag het van mezelf.
Meteen even m'n la met oude etiketten open getrokken en met zo'n Pritt stift, voor nu de bipo er op!
Alhoewel Pritt daar niet echt geschikt voor is, dus als ik morgen wakker word heeft Poppi hem waarschijnlijk aan haar staart zitten!
Gelukkig is zij een oppervlakkig typje die daar niet mee zit.
Haar ongenoegen klauwt of blaast ze er zo uit en ook het "hielen likken" gaat haar probleemloos af. Vooral als ze weer eens aan vis toe is!
En dan ga ik maar een flink aan de slag met het absolute accepteren van vreselijke verveling!
Eerlijk gezegd is dat mijn grootste probleem!
Verveling?
Neeeee, het accepteren er van!
( ai, ik twijfel toch wat aan het onzinnigheids gehalte van dit stukje, maar ik blijf deze week m'n best doen!)
Had ik al "Welterusten" gezegd?........

Storing....lijkt verholpen

Ik zag er even geen gat meer in! (@@@)

Eieren werden briefjes.

Altijd nieuwe inspiraties had ik met mijn kids!
Het eieren verstoppen resulteerde in een nieuw spelletje; briefjes verstoppen!
De meest bizarre opdrachten verzon ik dan en menig keer lagen we krom van het lachen...natuurlijk moest ik wel hier en daar bijsturen vanwege het leeftijdsverschil van 4 jaar.
Anders kreeg je het; "Hij vindt steeds de leukste briefjes!"
Ook het voorlezen kreeg een leuke variant, namelijk hoorspelen opnemen met z'n drieën!
Ik speelde dan rollen waardoor zij zich weerbaar op moesten stellen, en o o o, wat kon dat uit de hand lopen.
Ik kan er nog door in de lach schieten!
Dat voorlezen was ook vaak dolle pret hoor want ik ben en was niet het type die dat zomaar effe doet. Nee, het werden vaak hele toneelstukken!
Mijn beide zoons zijn nu heren op leeftijd (smile) maar gelukkig hebben ze daar goeie herinneringen aan!

De klassieke lente...

Koffie met mijn buitenkant.

Mijn buitenkant blijft trouw "mij" spelen, maar van binnen gebeurt van alles!
En dan vooral roepen dat het een onzin week gaat worden...Gelukkig kan ik nog steeds om mijzelf lachen en het scheelt een boel getyp hier op mijn weblog dat ik net mijn wel en wee met een vriend heb kunnen delen.
Wat gebeurt er binnen een mens, wat deel je wel en wat deel je niet!
Vandaar deze koffiepraat met mijn "buitenkant", speciaal voor verstaanders van het halve woord.
Plakje ontbijtkoek erbij?

Warm en ingetogen.

Met een beetje fantasie denk ik hierbij reeds aan warme zomeravonden.

Onzin week.

Komende week ga ik nog meer onzin op mijn weblog werpen dan ik normaal reeds doe!
Mijn eerste foto is nog wat conventioneel....
Even niet nadenken over zinnigheid en wat het doel is en of het al dan niet "leuk" is
Ben zelf reuze benieuwd hoe dat er uit gaat zien...
Laat ik wel beginnen met jou goede week toe te wensen!
En dan nu op zoek naar zo maar wat foto's uit mijn foto bestand!
Onderstaande foto bevalt mij wel.
Het is een soort kwaadaardige buurtpoes die zich enorm aan je opdringt,
zomaar je huis inrent, het eten van de bewoner opvreet
en tegen je blaast als je in haar buurt komt!
En toch mag ik het loeder wel...
( aan haar bouw te zien is het een poes)
(als het ZIJN bouw genoemd wordt is het een kater,"onzin week")
Een goed begin van deze week dus!

Alweer een makkelijke en gezonde!

Je zou er bijna vrijgezel voor worden, zo makkelijk, lekker en gezond.
Daar kan toch geen relatie tegen op?

Diepvries spinazie, blue castello, ui en knoflook.
Kruiden; Basilicum en majoraan.
En eindelijk mag je met je ellebogen werken!
Grote nog wel. (pasta)
Kan het ook niet helpen, gewoon weer een kwestie van roerbakken!

zondag 28 maart 2010

Voldaan het bed in!

Er is in ieder geval een begin gemaakt, en ondanks de loopneus vanwege het frisse weer, heb ik heerlijk gewerkt op mijn "plaatsje".
Eerlijk gezegd is dat het ook wel een beetje.
Ik heb namelijk bepaalde stukken tuin niet bij het leefbare gedeelte betrokken.
De hele zijstrook bijvoorbeeld en het stuk naast de schuur waar mijn egelverblijfplaats is ontstaan!
Een paar dingen ga ik wel aanpakken dit jaar; o.a. de rieten schuttingen vernieuwen.....
Verder is het voor mij een ideaal plekje!
( met wat bescheiden kunst en vliegwerk kan ik er zomers naakt zonnen, ik heb namelijk geen inkijk van bovenaf. Opwellende dubbelzinnige humor hou ik voor vandaag maar binnensmonds..hihi)
Dus...welterusten, naakt of met pyjamaatje, dat moet je zelf weten!
O ja, mijn forsytsia staat in bloei!

Ben aan het experimeteren....

Aan vernieuwing toe zijn.

Ik merk dat ik de laatste tijd voor mezelf een beetje de weg kwijtraak wat webloggen betreft.
Op zich vind ik het zeer leuk en leerzaam om met mijn Spijkerbed in de weer te zijn.
Maar net als in mijn leven van alle dag, begint er behoefte te ontstaan aan vernieuwing.
Als eerste ben ik maar eens begonnen met het opruimen van de zijlijn, om die mogelijkerwijs een nieuwe functie te gaan geven.
Wellicht zoals ik eigenlijk begon; steeds direct gelinkt aan het hoofdbericht in de linker kolom.
Komende week ga ik, als overgang een onzin week houden op mijn Spijkerbed, dus nog rommeliger dan het reeds geworden was!
Er komen wat aardige ideeën bij mij op, maar het zal nog wel even zoeken worden en uitproberen.
( zoals ik het beschrijf lijkt het wel of mijn leven ervan af hangt, hahaha. Maar het is een beetje de stijl van ooit mijn dagboeken...trouwens aan een dagboek doe ik de laatste tijd niet meer!)
Het enige wat er wel nog klopt aan mijn weblog is....mijn gevoel van stuurloosheid op dit moment.
Althans van de laatste tijd.
Sommige dingen kan een mens nou eenmaal niet wegdrukken...
Het verlies van vriend Rob heeft véél meer met me gedaan dan ik mij bewust was.
Binnenkort is het al weer een jaar geleden...
Tijd voor vernieuwing van weblog?

Late koffie pauze....


Straks nog even het hele huis doorlopen om klokken en klok-apparaten te verzetten.
Meestal deed ik dat voor het slapen gaan reeds, dit keer dacht ik; Wat maakt het eigenlijk uit, ik heb toch geen afspraken op zondag!
Hier in mijn studeer/werkkamer stond de tijd al op de nieuwe.
Gelukkig doet de pc dat vanzelf! Bij één van mijn eerste moest je dat nog zelf doen.
Wat is dat hele internet gebeuren toch ontzettend snel gegaan, maar ook zo belangrijk geworden!
Er zijn nog ontzettend veel dingen wat dat betreft die ik nog steeds niet verkend heb.
Verslavend is het wel, dat hoor ik ook veel om mij heen van andere mensen.
Sinds ik een nieuwe heb staat het ding bijna de hele dag op paraat en gebruik ik het zoals ik vroeger een sigaretje gebruikte..."Even zitten, even pauze met een pceetje"...
Beter voor m'n longen dat wel!
Hier is het droog buiten, dus over een uurtje ga ik lekker in mijn tuin aan de slag..
Hihihi, schiet mij ineens iets te binnen.
Toen ik 20 jaar geleden in dit huis kwam en nog regelmatig restaureerde voor klanten, kwam er eens een zeer welgestelde heer op bezoek met zijn belangrijke kunstwerken.
Aardige man was het, toen al in de 70....
Voordat ik hier woonde had ik nooit een tuin gehad, dus vol trots liet ik deze vriendelijke heer mijn tuin zien!
"Ach, wat een leuk "plaatsje"heeft u hier"
Ik verschoot van kleur..hij noemde mijn trotse aanwinst een plaatsje!!
Later toen ik eens bij hem wat schilderijen kwam bekijken en keuren, begreep ik het.
Zijn tuin had ongeveer de afmeting van half Gouda!
En nu koffie, doeiii...ik ga straks even mijn plaatsje doen!

Tuin, maakt niet uit wat voor weer!

Gister aarde gekocht, de violen had ik al eerder gekocht zoals je weet(?)
Dus een beetje de boel opruimen in de tuin en alvast een beetje "stylen".
Stel je bij dat laatste maar niet teveel voor hoor, maar zoals je al op de foto ziet, slechter dan dit kan het niet worden!
Poppi neemt nog even afscheid van een plant die al een jaar dood op tafel staat!
Prettige zondag dan maar....

Bij Zon(dag) dere foto's.

Gewoon wat foto's die ik recent genomen heb.






Natuurlijk een beetje "rare" foto's.
Rare man, rare foto's, logisch toch?

zaterdag 27 maart 2010

Dan probeer je wat uit, toch?


Weinig te verliezen vandaag, vervelende bui....dus van alles en nog wat gescharreld.
Beetje geschilderd beetje gezusd en gezood, het "zus en zo je doet maar wat" gebeuren!
Aha, dacht ik..bizarre portretten maken en van het één kwam het ander.
Gewoon eens wat experimenten met picasa foto bewerking!
Je zou het er niet aan afzien, maar dit portret heeft diverse behandelingen ondergaan.
Leuk om te doen, zeker als je in feite nergens anders zin in hebt!
Met dit verfsmeersel ga ik morgen verder met het uitten van mijn onvrede....
Kijk, op deze manier lukt het me toch nog redelijk om iedereen, inclusief mijzelf...
Een goede nachtrust
toe te wensen.

Het schijnt erbij te horen.

Theoretisch wist ik het op zich wel.
Gebeurtenissen hebben verwerkingsperiodes nodig.
Toch valt het een beetje rauw op mijn dak dat ik af en toe de oude Walter mis....
Zeker nu ik wéét dat het werkelijk verleden tijd is; alcoholisme en psychische verwardheid.
Nee, ik heb geen angst voor terugval, zoals dat zo mooi heet. Daar heeft deze belegen bok (steenbok) gelukkig genoeg ervaring vanuit het verleden mee. Maar juist door het bewustzijn dat het verleden tijd is, voelt het soms aan als het verlies van een dierbare die overleden is....
Ik zou mij kunnen voorstellen dat veel mensen dit niet begrijpen, daarom praat ik er zelfs met vrienden niet graag over.
Dat een bepaald soort strijd gestreden is heeft er ook mee te maken dat mijn verleden letterlijk "dood" is, of in ieder geval niet meer bepalend is voor mijn functioneren!
Het mag niet onderschat worden dat bepaalde banden en situaties je soms daadwerkelijk vasthouden in "slechte" gewoontes en zelfs in psychische "ziektes!"
Dus ook  gedrag dat je van jezelf bent gewend en de ander van jou gewend is!
Maar laat ik het nou even maar beter niet allemaal psychologisch gaan verklaren.
Het feit ligt op tafel:
Ik heb het even verdomde moeilijk!

Een heel strijkorkest.

Het zou zomaar van Vivaldi kunnen zijn.
Intense kleuren voeden hart en ziel...
In ieder geval bij mij!

Beloofd is beloofd.

Toen ik deze foto's gemaakt had (met toestemming overigens) heb ik beloofd het bedrijf te vermelden indien ik de foto's op mijn weblog ging gebruiken.
Dus bij deze, overigens met plezier want er is een prettige sfeer daar en je kunt er de nodige inspiratie opdoen
De spullen zijn tevens zeer redelijk geprijsd en er zijn allerlei leuke accessoires te verkrijgen!
( van geheel andere orde; ik ontdek nu pas hoe ik in deze nieuwe weblog versie de spelling kan controleren, wat een gemak!)

aanklikbaar; Vlijtigliesje.http://www.vlijtigliesje.nl/ De naam van het bedrijf dus!

Het leven bepaald wie je bent...

Met een boute uitspraak beginnen is altijd wel aardig, vind je ook niet?
Dat roept vragen op, misschien zelfs weerstand of verzet!
Want stel je bent maatschappelijk gezien een zeer geslaagde persoonlijkheid, met alles d'r op d'r aan!
En je weet dat je daar keihard voor hebt moeten werken....stel!
De andere uiterste is dan de absolute looser, alles zat hem/haar tegen, alles ging verkeerd...never nooit eens een meevaller of gewoon simpel geluk op het pad!
Stel....
Kijk nu eens naar je eigen leven;
Heeft het leven jou bepaald of heb jij je leven bepaald?
Laten we het zwart wit pogen te zien en maak dan even een keuze voor het eerste of het tweede....
Wat mijzelf betreft zal ik je meteen uit de droom helpen!
Die keuze kan ik absoluut niet maken, beide waren en zijn even sterk aan de orde.
Nee nee, even geen spirituele uitleg...gewoon het aardse beleven zonder mooie theorieën!
( toch is het spirituele hetgeen waar ik zelf voortdurend mijn kracht aan ontleen, maar vandaag sla ik dat even over)
Aangeboren karakter en jeugd. Dat lijkt een grote rol te spelen. Mijn jeugd bestond uit hete en koude douches die elkaar totaal onverwachts konden afwisselen. Het begrip "zekerheid" kende ik niet.
Een zieke moeder (zware vorm van diabetes) en een labiele vader (door alcoholisme) zorgde ervoor dat ik mij nooit rustig of veilig voelde.
Ik moest altijd alert zijn en soms letterlijk de gezinsleden tegen zichzelf en elkaar beschermen.
Zo vanaf mijn 5 de jaar herinner ik mij dat!
Maar dan komt het begrip "karakter".
Was ik een geboren strijder (hetgeen Walter als naam schijnt te betekenen) of ben ik een doorzetter geworden juist dóór die jeugd?
O ja, ik vergeet bijna het begrip; aangeboren talenten!
Ik laat het verder open, anders is er voor de lezers niks meer te doen hier.
(bescheiden strijdvaardige glimlach...)

vrijdag 26 maart 2010

Klein schopje vandaag!

Ja..ook dat schopje waar ik vanmorgen mijn violen mee heb geplant!
Maar vooral toch even dat schopje onder eigen kontje in de late middag....
Dat ik wat minder productief ben op het moment, ach...dat moet dan maar!
Toch zijn er dingen waar ik maar beter wat extra aandacht aan kan blijven besteden en één ervan is mijn gezondheid.
Na alles wat ik heb weten te overwinnen op dat vlak is een klein liefdevol schopje af en toe zo slecht nog niet!
Dus heb ik dit luie en soms gemakzuchtige lichaam even uit gelaten.
Ik heb een half uurtje met "hem" gelopen en achteraf was lichaam er best weer blij mee!
Straks gaan we met z'n drie slapen.
Lichaam, geest en niet te vergeten "Ik" en wij wensen jullie een rustige en mooie droomnacht toe.

(binnenkort weer eens een stukje plaatsen over het bipolair zijn en hoe ik daarmee omga)

Colors like a cocaïne trip?

Nou, cocaïne en LSD trips zijn me bespaard gebleven!
Ben al knettergek van mezelf!
Maar ik heb net wel een overdosis binnen gehaald...
Een verrukkelijke overdosis aan...
Foto's van viooltjes!
( voorlopig val ik je elke dag even lastig met één van die foto's!)
( trouwens alle afgebeelde foto's zijn van eigen hand, maar misschien was dat al duidelijk?)

Vergeten mijzelf te "bedenken?"

Mijn vreemde ochtendoverdenking was vandaag;
Oeps, ik ben ooit vergeten mijn leven te "plannen" en nu ben ik niemand....
Wat een bloot gevoel geeft me dat ineens, niemand te zijn!
Dat wat ik werd en nu ben is allemaal "toevallig" ontstaan, geen gerichte studies gevolgd, geen ideaalbeelden gehad die ik nu, al dan niet volbracht heb...helemaal niks!
Toen ik me dit daarnet bewust werd schrok ik even en dacht; leef ik dan maar een beetje voor"malle moers kont" weg?( wellicht een Amsterdamse uitdrukking?)
Eigenlijk zou ik dat gevoel moeten hebben.
Maar nu komt de opluchting!  Dat gevoel heb ik helemaal niet, want stel dat ik of mijn ouders ooit wel iets gepland hadden en ik had het nu bereikt, of net zo ellendig, ik had het niét bereikt?
Het grappige idee komt bij mij op ( ook visueel) dat er tijdens het langslopen
(de levensloop van een mens) gewoon dingen aan mij zijn bleven hangen die ik dan even meeneem en doe...."Even" bedoel ik hier niet als zijnde tussendoortjes vanuit lichtzinnigheid hoor, tis maar dat je het weet! Daarvoor til ik soms werkelijk veel te zwaar aan dingen!

Hoe zou het voelen als je bent geworden die je gepland had?
En hoe zou het dan bij mij komen dat ik toch mijn leven als zinvol beschouw en regelmatig veel voldoening ervaar?

Weekend gemak?

Zo nu en dan kook ik uitgebreid, meestal maak ik dan meteen genoeg voor een paar porties die ik dan invries. Prima voor vrijstaanden en alleengezellen maar ook voor mini hoeksteentjes...
Dit is een bijna-meteen-klaar gerecht. Erg gezondig maar ook best jammie!
Voor de verandering geef ik het basis recept, ik typ wel snel vanwege het snel klaar karakter van het gerecht. Hopelijk kan je me volgen;
Reepjes kipfilet, oosterse roerbak groente uit de diepvries,
Ketjap manis en Sweet chilli sauce en knoflook naar smaak.
Yabbedabbedoo roerbakken en dan mihoen daarbij serveren!
Zelfs wij mannen kunnen dit klaarmaken, althans....de allangalleenstaanden!
Eet smakelijk, indien mislukt...eet vermakelijk!

Zijwegen....

Natuurlijk heb ik mij er allang mee verzoend dat mijn weblog niet echt meer alleen over mijn werk gaat...Toch dwaal ik wel erg af.
Kijk, op zich beleef ik er enorm veel plezier aan, maar toch!
Samen met vriendin Petra kijk ik elke week (telefonisch) "Kunst en Kitsch" en steeds valt het me weer op hoeveel kennis ik eigenlijk in huis heb.
Niet dat ik ooit weer mijn oude vak van schilderijenrestaurateur zou willen gaan uit oefenen, maar het zet mij wel aan het denken over waar ik mee bezig ben.
En dat ik toch maar eens ga uitzoeken hoe ik, via o.a. mijn weblog er meer mee zou kunnen doen.
Het is niet meer dan een overdenking eigenlijk, want ik voel me prima bij wat ik nu doe...
Wat schilderen betreft wéét ik gewoon dat het ineens weer heftig tekeer kan gaan!
Maar ook in het schrijven over verslaving en psychiatrie vind ik de nodige voldoening en daar ga ik dan ook, misschien wat gerichter, wel mee verder!
Zijwegen?
Wat een onzin eigenlijk. Volgens mij ben ik mijzelf weer onder druk aan het zetten!
Niet doen dus!

Groen moet je doen!

Vooral nu met reeds de lente in het hoofd vind ik het een genot om naar foto's als deze te kijken!
Het echte werk was natuurlijk nóg veel mooier, dat begrijp je.
En gelukkig als ik dit soort foto's ook op andere weblogs tegenkom denk ik al snel; hopla, jas aan en lekker de natuur in!
( vergeet niet je pc uit te zetten...)

donderdag 25 maart 2010

De ochtend in de avond.

Vanmorgen, vroeg wakker zoals gewoonlijk, trof ik dit tafereeltje aan naast mij.
Meestal springt deze  "dame" meteen het bed uit zodra ze merkt dat ik wakker ben!
Met ingehouden adem sloop ik richting camera, die nog in mijn studeerkamer lag.
Daar stelde ik zo geruisloos mogelijk de programmering voor een geslaagde foto vast in....
Toen had ik een kortstondig probleempje; met de camera kon ik alleen de juiste foto maken indien hij ergens op rustte en ik hem met de tijdschakelaar kon laten afknippen.
Muisstil plaatste ik er een doosje onder...en dat alles op een matras dat nauwelijk in beweging mocht komen!
Ai...het gevreesde gebeurde.
De dame ontwaakte, maar....begon haar pootjes te likken en negeerde deze zich redelijk belachelijk manoeuvrerende man, die met ingehouden adem wachtte op de perfecte foto-shoot!
Klik!
Het pootje likken was vereeuwigd, maar nu wilde ik nog een "onbewogen shot"!
Ze speelde het spel mee en zie boven aan het kleurige resultaat van mijn vroege ochtend worsteling, natuurlijk trots afgebeeld als "the leading picture!"
Inmiddels is het weer bijna bedtijd en na deze opgedane ochtendspanning van vandaag  vind ik dat ik mijn nachtrust dubbel en dwars verdien!

Mocht het je gelukt zijn dit verslag met aandacht te hebben gelezen, verdien ook jij:
Een zeer goede nachtrust!

Wij samen....


Drinken even hier, ter plekke
rustig een kopje koffie.
En het onderwerp van gesprek
wordt eens voor de verandering
door jou bepaald!

Vandaag; rust en ruimte.

Gewoon even rust.