De klap van verandering.

Alleen zij de 'teveel' hebben en zij die 'te weinig'hebben lijken hem te ervaren als een klap.
De verandering waar we niet meer omheen kunnen.
..........
Goftertommie!
Zit ik wéér per ongeluk op Spijkerbed i.p.v. op Werkwijze!
En zoals het dan vaker gaat; ik ben gelijk m'n hele tekst kwijt en m'n hoofd is leeg.
Of heeft het te maken met het feit dat ik noch teveel, noch te weinig heb?
In die positie kan je min of meer 'objectief' zien wat er werkelijk gaande is in de wereld en hoef je je niet te laten beïnvloeden door hebzucht of aangeprate overlevingsdrang.


Stel je eens voor dat ik nu zou zeggen; Het gaat goed met de wereld, we beginnen wakker te worden!
Nee, dat doe ik maar niet hier op dit blog, daar stroop ik de mouwen wel eens voor op bij Werkwijze...

Misschien nog even dit;
De verandering op zich ben ik mij, in mijn eigen 'zijn' wel degelijk bewust.
Pijn doet het niet meer maar wennen moet ik er nog wel aan.
Hartstikke logisch eigenlijk, want 'wonderen' die zich voordoen als dingen van alledag zijn soms moeilijker te plaatsen dan de z.g. 'spirituele' ervaringen die ons hopelijk het 'licht' doen zien.
Ja, een eventuele andere versie van dit verhaal behoort werkelijk op 
Werkwijze...