Bij leven en welzijn, die komt er zeker aan! |
Zelfs na een eenvoudige zin als deze val ik van verbazing stil...
Gevangen gezet worden omdat het even niet zo goed met je ging, wat heeft mij bezield om dit zolang te pikken, te accepteren?
Dat alles je zomaar ontnomen wordt, je huis, je spullen je recht op zelfbeschikking, inclusief het Nederlandse recht op....A.O.W!
Zou de reden kunnen zijn dat ik dit onmogelijk had geacht en dat ik een grenzeloos vertrouwen in mensen had?
En moet je dat dan dom vinden van jezelf???
Gek genoeg ben ik nog steeds dankbaar dat ik ben die ik ben...
Deze strijd mag gerust gestreden worden, vooral met een schone lei.
Want dat maakt de strijd een stuk 'menselijker' en een heel stuk bewuster!
Dus voor het eerst plaats ik een nachtbericht op de vroege avond.
De juiste plek voor dit bericht!
(en natuurlijk zet ik mijn vorderingen in de strijd op dit blog, zelfs al zou ik dat alleen voor mezelf doen!)
ja, plots was je weg, ik heb me dikwijls afgevraagd waar je was, het heeft even geduurd voor je weer een teken van leven gaf, dus ik denk dat je nu wel goed bezig bent
BeantwoordenVerwijderenEen @->- voor jou.
Dat klopt, Lutje..2 jaar was ik er niet, maar iedereen bleef wel in mijn hart. En druk bezig ben ik zeker!3x@@@voor jou. ;-)
Verwijderennooit had ik kunnen denken dat je stilte op de blogs zoiets was
BeantwoordenVerwijdereniedereen die je kende vroeg zich vaak af wat er van je geworden was
maar dat alles je afgenomen werd, nee, onvoorstelbaar
Zelfs 'vrienden' bleken zich daar niet zo druk om te maken...en toch voel ik mij niet in hen teleurgesteld!....Enkele heb ik wel 'in liefde' los moeten laten. Toch ervaar ik juist van mijn 'blogvrienden' veel erkenning en steun! En dat is een geschenk... @@@
BeantwoordenVerwijderen