En dan bedoel ik niet 'het leven'...
Vaak word ik met dit gevoel wakker.
Het gevoel van 'ik wil eruit!'
Dat zelfde gevoel krijg ik weer als de dag om is...
Hoe kom ik hieruit?
Hoe de dag op zich was is dan niet eens doorslaggevend.
Wat mij soms heel goed helpt is;
Opgaan in het absolute Nu.
Soms lukt het me maar helaas is er geen vaste formule voor.
Toch ga ik het straks in mijn bed weer proberen...
Totaal ten ondergaan in het NU.
Het nu is niet abstract, het is alles en niks tegelijk. Moedeloosheid is denken, ego gebonden, wel abstract. Je hebt al veel doorleefd, bent sterk en een scheppend wezen, dat zijn mooie uitgangspunten.
BeantwoordenVerwijderenHug