Het Gebouw. Hoe zit het ?

Wat doet Androlyn daar eigenlijk?
Als 'man' handelt z/hij uit liefde én de liefde als steun aan zichzelf.
Voor nu en voor altijd!

Zhij bekijkt alles vanuit 'geluk'. 
De vrouw in haar beschouwt, bekijkt op afstand en werkt aan alles hard mee.

Het verhaal gaat verder;  

Haar poging zichzelf te scheiden bleek niet te werken, integendeel, het werkte verwarrend.
Starend in het halfduister van de ontbijtzaal, want een zaal was het, verscheen weer de schim van die vreemde vrouw. Sneller en schichtiger dan ooit, de blik van een boze, maar bange bedriegster in haar ogen.
Nauwelijks meer dan 2 seconden in zicht en weg was ze...
Ineens wist Andro waar zij hem aan had doen denken!
De foute flirt uit de jonge jaren van Androlyn, een zeer opdringerige vrouw die toen haar/zijn leven trachtte te beheersen.
Een zeer benauwende herinnering.

Angst voelde Andro dit keer niet, zelfs niet voor het onverstaanbare zachte gefluister op de achtergrond.
Ja, ze ontbijtte inderdaad, maar niet meer op zoek naar avontuur.
Het enige wat ze nog wilde was zo snel mogelijk weg te komen uit dit afschuwelijke gebouw!
Tijdens het  'eenzame'  lunchen kwam ze op een idee, maar of het zou werken?