Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









vrijdag 31 juli 2009

Gewoon nog even wat werk van me...







Dit werk is tot stand gekomen tijdens het live dansen van een flamengo.
In de bovenste en derde nog herkenbare mens figuren, de andere twee tonen de passie en de beweging en het stampen met de hakken. Erg leuk om te doen destijds!

Een goed idee....

Komende dagen mijn eigen "spijkerschrift" maar eens terug lezen. Ik blijk in relatief korte tijd heftig bezig te zijn geweest! @ Dus dan maar weer voor iedereen;
Een zeer ontspannen weekend toegewenst!

donderdag 30 juli 2009

Weinig vazen....hoezo?









Vreemde vent ben ik eigenlijk....een vriendin van me zag op mijn Spijkerbed mijn vazen en zei; O!..Is dat alles? Blijkt dat ik zelfs voor mijn vazen vaderlijke gevoelens heb.... "Kom niet aan mijn kinderen", dacht ik en prompt ben ik al mijn kroost op de foto gaan zetten. ( hopelijk worden mijn zoons nu niet jaloers op mijn vazen..) Dus heb ik dat deel van mijn gezin ongecensureerd op de foto gezet, ongewassen en kris kras door elkaar.
Freud buiten beschouwing gelaten ben ik meteen eens gaan na denken wat vazen voor mij betekenen....Ze prikkelen mij tot verdere creativiteit, er kunnen bloemen in maar je kan ze ook als sier object een mooie plek geven, hetgeen weer uitnodigt tot...enz, enz.
Verder laat ik het even bij luchtig gebabbel....( jippie!!! ).

Het leven als ontdekkingsreis; inleiding:

Vorige keer vroeg ik me af; ben ik er aan toe om mijn ont-dekkingsreis naar Kracht al op dit weblog te zetten? Na kort overleg met "hetzelf" ( smile hoort hierbij@ ) besloot ik het inderdaad te doen, ondanks dat het nog wat kwetsbaar voelde. Maar het was goed, want in mijn hart wist ik reeds dat het geen pretentieus gebabbel was.Deze keer waag ik mij er aan mijn ontdekkings reis te beschrijven die het leven voor mij is, juist via een weblog omdat ik merk dat door het feit dat mogelijk anderen mee lezen ik extra mijn best doe het zuiver en oprecht te houden en niet te vervallen in gezeur. Daar gebruikte ik ooit, in een ver verleden mijn dagboeken voor! Al reeds lange tijd schrijf ik op een heel andere manier, en dan nu als extra dimensie; op mijn Spijkerbed.

Aangezien ik, zelfs letterlijk genomen, een geboren entertainer ben, doet het mij op voorhand al plezier! Entertainer, als zijnde schoon en zuiver geboren ( zo is namelijk mijn vroegste herinnering ) ben ik vrij uit kunnen zijn tot, pakweg, mijn vijfde jaar. Daarna begonnen de soms harde levenslessen...geboren in een gezin waar ongeluk en pijn zouden gaan overheersen. Maar één ding is vooral achteraf mooi; er was liefde dat wel. De soms verstikkende van mijn moeder en de vaak kwetsende en vernederende van mijn vader! Toch liefde..raar hè?

Tot zover mijn inleiding, met als laatste opmerking; Zijnde entertainer, schrijvende, schilderende, fotograferende en geboeid door mensen en mens zijn...zie ik hier naar uit.

Het laat zich nog raden wat het gaat worden....

De blauwe jurk....

Een betere titel weet ik eigenlijk niet.

Toen Jomanda ooit eens in het nieuws kwam, zijnde een kwakzalver (even de korte versie maar hoor) ben ik weer eens na gaan denken over het nemen van eigen verantwoordelijkheid voor hetgeen je beslist. Het weinige dat je toen als buitenstaander uiteindelijk te "horen" kreeg, was dat Sylvia zich bewust was van haar keuze en dat direct betrokkenen in die zin, dat respecteerden....En dan de ophef over...nu komt het; de dame in de blauwe jurk!

Dat soort "spirituele" hocus pocus is niet bepaald mijn ding. Toch zie ik dat het wel iets doet en wel degelijk iets kan betekenen. Juist daarom denk ik dan; zij (J) was nog niet toe aan het dragen van die jurk en was ze dat wel geweest....dan had ze hem zeker niet aan getrokken! Nee, van goeroe's en leraren ( die zich er op beroepen leraar te zijn ) moet ik weinig hebben. Grappig is dan juist die Zen/Boeddhistische spreuk; Kom je een Boeddha op straat tegen, dood hem dan! Voor de niet ingewijden, dat is symbolisch bedoeld hoor! Voor de veiligheid dit keer dan maar, een kleurloze BIG SMILE@.

woensdag 29 juli 2009

En dan is er ineens een behoorlijke....

vermoeidheid en in alle eerlijkheid, het lukt mij niet zo best me daar aan over te geven. Ik weet uit ervaring dat het goed komt, maar op dit moment zit ik er midden in....en ik ga maar door en door! Toch is er veel ten goede veranderd in mij want ooit koste dit mij de kop en moest ik het bezuren met een soms langdurige depressie. Gelukkig ligt die periode achter me, maar dat vertrouwen moet nog wennen ANGST als zodanig roept het niet meer bij mij op, wel het "vinger aan de pols" gevoel oftewel; alert blijven dat ik niet over mijn grenzen ga......Je begrijpt het al?

Nog veel te leren dus. ( enigszins vermoeide maar toch welgemeende SMILE@) O ja, een betere versie zonder flits, pfffffffff....

Van het één komt het ander...




En dat kan het leven spannend maken, maar dat kan dan weer op twee manieren...De leukste van de twee is geïnspireerd raken en dingen gaan ondernemen die opbouwend zijn en vreugde geven. De andere manier is jezelf in de negatieve spiraal omlaag trekken. Vind je het erg als ik dat laatste maar weer even uitstel?
Mijn bedoeling van dit weblog was oorspronkelijk mijzelf wakker te houden, wakker m.b.t. de mogelijk heden die het/mijn leven biedt.
Dt lukt nèt soms even iets te goed, maar leuk is het wel. Ik heb namelijk ontdekt dat ik barst van de verzamelingen. Één daarvan is mijn vazen verzameling. ( zal ongetwijfeld symbool staan voor iets ) Wat is die digitale fotografie toch heerlijk.....En het thema blijkt meteen van geel naar groen te gaan! @@@


dinsdag 28 juli 2009

De volmaaktheid van het onvolmaakte.


Perfectie, terwijl ik hier zit te typen word ik er al mee geconfronteerd. Terwijl ik juist het inpefecte als schoonheid wilde beschrijven....het lettertype wil niet! Maar eigenlijk bedoel ik het andere inperfecte, namelijk hetgeen je met de geest en uiteindelijk met de handen kunt creëren.Want vraag jezelf eens af; waaraan moet volgens jou het perfecte voldoen? Als ikzelf dieper op deze vraag in ga, raak ik al snel het spoor bijster......Kan het namelijk zo zijn dat je het perfecte laat afhangen van de mening van anderen?

Ooit werd ik mij één moment bewust dat er geen "anderen" bestaan. Let wel, als zijnde een groep! Tijdens een bepaalde situatie had ik de aandacht van "een groep" op me gericht en voelde me overspoeld en bijzonder ongemakkelijk. Totdat plots bij mij duidelijk werd dat het er eigenlijk altijd maar één is die naar je kijkt....en m'n kramp verdween. Toch is dit een inzicht dat ik soms weer even kwijt ben..hihihi...dat is dus mijn inperfectie.Maar die zelfde inperfectie doet mij leven en verder gaan, ondertussen steeds meer de schoonheid van het "inperfecte" ervaren. De bijgaande afbeelding bracht mij op het idee voor dit stukje....een knoeierige foto die ik plots als veelzeggende schoonheid ervoer. Zo zie je maar waar bewust zijn toe kan leiden!

Let's celebrate life..de afgebeelde denkbeeldige dame lijkt dat reeds te doen...@


De inperfecte mensen om mij heen, mijn eigen inperfect zijn, waardoor ik via beiden veel liefde ,begrip en warmte ervaar. Maar ook tegenwerking en kritiek, hetgeen op zich weer goed is want als een zaadje wil ik dan weer boven de grond komen en als bloem wend ik mij opnieuw naar het licht.

maandag 27 juli 2009

Anders bezig....


Vanwege het thema; "GEEL", dan maar even alleen de letters. Foto gemaakt tijdens veroudering van kop. Niet de mijne hoor, dat gaat vanzelf wel!@

Geel als inspiratie...


Vaag en knullig gefotografeerd, maar geinig sfeerbeeld

Sluwe praat?




Simpel en direct geschilderd; de blauwe probeert wat, maar oranje trapt er niet in. Kan leuk geïnterpreteerd worden aan de hand van het chakra gegeven.


Witte ogen staan voor "inzicht", vandaar blauw kijkt met zwart bij wit van oranje naar binnen.

Voor de komende week..

Laten we eens flink belangrijk zijn, zowel voor onszelf als voor de ander!
Geinig toch...@

Belangrijk zijn.


Bescheiden mensen hebben niet de behoefte belangrijk te zijn....?
Trouwens, wanneer is een mens belangrijk?
Volgens mij ben je...kijk, ik betrap mezelf al schrijvende op iets! Ik wil iets neerzetten, hier ter plekke dat belangrijk is. Onzin dus, laat ik eens kijken wanneer er iemand of iets belangrijk voor mij is!
Laat ik groot beginnen, dat is waarschijnlijk makkelijker herkenbaar.
Bijvoorbeeld het land waar in ik woon, want ik hou van dit land en weet voor mezelf dat het onzin is je land te verlaten omdat je elders meer kansen zou hebben.
Natuurlijk mag ik het niet uit spreken, maar "geestelijke" armoede kun je niet ontvluchten door te emigreren.
Maar dat geldt dan natuurlijk voor mensen die beter horen te weten. Toch zullen heel wat "beter wetende" dit dom geklets vinden van iemand die denkt iets belangrijks te zeggen.
Het zij zo.
We ontkomen echter niet aan een bepaald proces, namelijk dat we er "samen" door heen zullen moeten, de wetende hand in hand met de onwetende en dan maar hopen dat de wetende werkelijk de verstandigste zal blijken te zijn.
Want weten is nog geen beseffen en beseffen zonder het juiste handelen....
Dan maar toch het handelen klein houden en bij jezelf beginnen met de verandering.
Kijk, toch nog gelukt dit schrijven naar iets zinnigs te leiden, want dat laatste dat maakt een mens belangrijk.
Bij jezelf beginnen met de "verbetering".

zondag 26 juli 2009

Kreatief bezig zijn..Jippiejeee!@




Zo maar weer eens een ideetje...
Een paar dagen een kleur als thema nemen, dat nodigt dan weer uit tot nieuwe ideën!~
Laat ik maar eens beginnen met de "gelen", in ieder geval zonnig.
Deze eerste foto-kreatie zit wel reeds geel in, maar ik wil mijn kijk-lezertjes niet ineens confronteren met het "gele beest in mij!'....( @ ) Dus nog een flinke dosis hemelsblauw erbij.
Keel chakra, weet je nog...staat voor " allemaal gelul"....Joepie enzo.

zaterdag 25 juli 2009

Blue sunday



Verlangen naar de blauwe momenten van het leven.........

De Kracht....voorlopig slot.


Nu weer terug naar de Kracht als uitgangspunt van je leven.

Jezelf een doel stellen kan je kracht geven maar het is belangrijk dat het haalbaar is. Anders is het risico groot op teleurstelling en dat neemt Kracht weg.
Een simpel doel is; je goed voelen en tevreden over wat je doet.
Dat kun je bereiken door de dingen met aandacht te doen en vooral niet gehaast. Geen tijd hebben is onzin, want tijd maak jezelf!
Bijvoorbeeld tijd maken door keuzes te maken en door je tijd overzichtelijk in te delen.
Meer gerichte doelen, zoals iets af willen handelen of aan iets beginnen kun je overzichtelijk maken door ze te plannen. Het is belangrijk jezelf de ruimte daarin te geven en een plek open te houden voor onverwachte zaken. Voorbereiding is ook altijd handig en kan ergernissen voorkomen.

Goed, tot op heden ging het vooral over DOEN, nu eens kijken naar niet-doen, oftewel rust en ontspanning. En wel ontspanning in het NU.......
Maar daar over een andere keer.

vrijdag 24 juli 2009

Het speelse Spijkerbed?


Hoe licht en luchtig wil en kan ik het houden?
Alhoewel ik me intens en serieus met zaken van het bewuste zijn bezig houd, zit mijn kracht er niet in ze op die manier uit te dragen...
Daarom doet het mij deugd te kunnen verwijzen naar bijvoorbeeld de weblog van Kagib.
In mijn beleving een kunstenaar in het verwoorden, maar ook in het door geven! Ontzettend de moeite waard om daar even de tijd voor te nemen.
Laat ik het maar houden bij waar ik redelijk slecht en onhandig in ben, namelijk; het op een foute grappende manier mijn eigen-wijsheid voor de leeuwen te werpen!
Voor je het weet vertel ik welk ondergoed ik draag en hoe vaak ik die dag naar het toilet ben geweest!
Maar even een serieus moment, want op mijn manier hoop ik toch bij te dragen aan het bewuste zijn van de mens. Mijn letterlijke naaste...
De enige manier voor mij is toch weer het delen, delen van waar ik zelf door heen ben gegaan, wat het met me deed en wat het mij bracht.
Ach, en word ik door mijn eigen gekkigheid overmand, zijn er gelukkig die andere weblogs!
Want eerlijk gezegd word ik soms doodmoe van mezelf! SMILE@.

Vandaag zo maar een bloemetje voor ;


Angela, Petra en Ed....en zoals beloofd, ook voor Catrien bij thuiskomst!

De trouwe hond in mij...


Misschien juist daarom ben ik zo'n katten mens?
Ik zal een poging doen dat uit te leggen en eerst even vertellen hoe ik ineens bij dat onderwerp kom.
De laatste tijd ben ik wat vermoeid, niks aan de hand ; ik "werk" gewoon te hard! In mijn hoofd maar ook met mijn handen en mijn lichaam. Zitten doe ik alleen nog aan de pc. Elke dag sportschool, elke dag bezig in huis en altijd op de een of andere manier met mensen bezig.
En nu komt mijn honden karakter om de hoek kijken.
Constant naar de ogen van het baasje kijken, kijken of hij het naar zijn zin heeft en of ik iets voor hem kan doen. Gelukkig ben ik een vrolijk soort hond die blij kwispelend de weg geworpen stok terug brengt en de bal achterna rent of op zijn rug gaat liggen en gedienstig zijn buikje toont..H@H@H@!
Maar nu komt het; ik heb eigenlijk 3 baasjes die mij even lief zijn.
De volgorde van belang is mij niet altijd duidelijk. Dit zijn ze;
De ander dat is er één van, dan "God"(noem ik HET gemakshalve) en dan...hetzelf, mij, ik of hoe het ook te benoemen valt.
Eigenlijk is "God" de makkelijkste van het trio, vreemd hè? Maar daarin schuilt ook mijn dankbaarheid dat juist Hij mij zo goed gezind is...
Dan is er "de ander" en de ander dat ben jij op dit moment...
Ik vind het namelijk fijn als jij je ook goed voelt en bijzonder prettig als ik daar aan kan bij dragen! Oi, ik zit al dicht tegen de gênante clou aan...
Even als vlucht; hetzelf, mij of ik. Een strenge baas, wel liefdevol en humoristisch, zelfs best vergevingsgezind, maar behoorlijk streng..( dat begint trouwens met rasse schreden minder te worden, vrij zijnde van verslavingsgedrag! )
Deze hond vindt het moeilijk vakantie te nemen omdat hij zijn "de anderbaasje" niet in de steek wil laten...
Is dat dan omdat ik vind dat ik de wereld red met mijn Spijkerbed?
Nee, nee, dat niet..ik wil er gewoon zijn voor het geval je je verveelt (?)
Conclusie, zoals meestal; ik heb nog veel te leren en een lange weg te gaan!
Nu even tot het blije lezertje...een warme groet van mij! Hug enzo ook.

En dan ben ik weer eventjes boos op "Hem"...


Er zijn van die momenten dat ik goed de pest op "Hem" in heb.

Dat zijn de momenten dat ik leed, verdriet en pijn bij een ander zie! Dan word ik opstandig en ga tekeer tegen "HET''; waarom spaar je mij eigenlijk klojo!! Bizar is dat ik dan meestal ervaar dat "Hij " mij liefdevol uit lacht en zacht fluistert; "stel je toch niet zo aan grapjas!"

Ik heb het al eens eerder verwoord, mijn "god" heeft een vreemd soort humor, dus het enige dat mij rest is dan maar gewoon mijn geluk delen. Meer dan dat schijnt Hij tot op heden niet voor mij te hebben weg gelegd.

Soms probeer ik iets uit...

Abstract landschap


Wally Warhole



De paarse beschouwer
Mijn hemel...waar zou ik zijn zonder creativiteit!
Gelukkig aanwezig in elk mens..heb jij de jouwe al ont-dekt?

Even onzinnig zeuren tegen onbekenden...


Misschien de hoogste tijd voor wat experimenten.

Eigenlijke om diverse redenen. Één van die redenen is dat ik de neiging krijg mijn weblog op een voor mij verkeerde manier serieus te nemen.

Ik zal het maar verklappen; mijn weblog heeft een teller. Welliswaar summier ingesteld, maar toch zie ik dat er aardig wat mensen in mijn Spijkerbed terecht komen.

Om precies te zijn; inmiddels 175 verschillende i.p. adressen, met als bij verschijnsel dat ik per dag gemiddeld 20 bezoekers heb.

Op zich vind ik dat best een hele eer, te meer omdat de gemiddelde "leestijd" zo'n 7 minuten bedraagt.

Het moet me van het hart dat, ondanks mijn soms zeer relativerende humor, ik inderdaad alles wat ik schrijf vanuit een bepaalde betrokkenheid doe. En er daardoor ook volkomen achter sta.

Maar nu komt mijn dilemma ; hoe ga ik verder?

Het oorspronkelijke idee werkt voor mij al niet meer, namelijk; gewoon m'n werk tonen met af en toe uitleg erbij.

Wat zit ik nou eigenlijk te zeuren hier! Weet niet eens tot wie ik me richt!!

( ik schiet even in de lach@ )

Laat ik nou maar gewoon verder gaan met wat het geworden is, namelijk een soort kreatief dagboek, waarbij toevallig af en toe mensen mee lezen!

Net als ooit die pinda kaas....Ik vind het gewoon lekker!

donderdag 23 juli 2009

Voorlopig mijn favoriet ;


Zo nu en dan heb ik dat.
Gedurende een tijdje kan ik een favoriet werkstuk hebben. Dit is er zo één.
Het gekke is dat in zo'n geval het mij totaal niet uit maakt wat anderen er van vinden,
Want daar ben ik achteraf niet altijd ongevoelig voor, hetgeen niet inhoud dat ik tijdens het creëren rekening houd met mogelijke kritiek. Gelukkig niet zeg!
Dit werkje is rechtstreeks geïnspireerd door de spreuk ; "Toen ik nog niet verlicht was, reed ik mensen in mijn taxi naar hun bestemming. Nu ik verlicht ben, rijd ik mensen in mijn taxi naar hun bestemming".
Deze instelling is juist hetgeen mij aanspreekt binnen het boeddhisme.
Vandaar dan ook mijn inspiratie...

Mijn persoonlijke zoektocht naar "kracht".4.



Welke zaken kunnen je kracht blokkeren?

Bijvoorbeeld het vasthouden van het verleden.
Dat kan te maken hebben met wrok, maar ook met het vasthouden van goede herinneringen als zijnde een gemis in het nu.
Wat wrok betreft is het belangrijk oprecht te vergeven, d.w.z. vergeven van uit begrip voor jezelf én voor de ander. Wetende dat een mens uit onmacht en onwetendheid, maar ook uit onzekerheid tot vreemde dingen in staat is. Met als mogelijk gevolg; verdrietige en pijnlijke omstandigheden.
Wees je bewust dat dit ook jou kan overkomen, dus vergeef van uit het begrip mens te zijn.
Dan zijn er de mooie herinneringen.
Op zich fijn als je die hebt, maar lééf er niet in!
Als je dat te veel doet gaat het heden aan je voorbij en beleef je de goeie dingen van het nu niet.
Verder is het belangrijk keuzes te maken in waar je voor gaat.
Dat kan ook per dag zijn of per week of welke periode dan ook.
Als je je aandacht te veel spreidt verlies je kracht en soms ook motivatie.
Hoe kun je overzicht houden in wie je bent en wat je doet?
Je kan momenten hebben dat je even helemaal de draad kwijt bent...
Een manier om weer te weten waar je mee bezig bent en wat er speelt in je leven is bijvoorbeeld het volgende:
Je deelt jezelf als het ware even in tweëen. De ene is iemand die jou vragen stelt, de ander ben jezelf die er alleen niet meer uitkomt.
Het werkt het beste als je het opschrijft, want als je het alleen maar in gedachten doet, kan je al snel weer de draad kwijt raken.

Deze manier van met dingen omgaan zal best even wennen zijn, maar het kan je meer inzicht geven en zorgen dat je wat overzichtelijker met situaties, met anderen maar vooral ook met jezelf omgaat!
Wat ook belangrijk is om in een gesprek of een heftige discussie goed te luisteren wat die ander nou werkelijk zegt, zonder meteen in je hoofd te bedenken wat je er op zou willen antwoorden.

Nu weer terug naar de Kracht als uitgangspunt van je leven.
( volgende keer een laatste stukje ter voorlopige afronding. )


Paars.


Paars als voorhoofds chakra.
Plek van inzicht en bewustwording, als er bijvoorbeeld informatie bij je binnen komt die je niet kunt bevatten kan het een plek van hoofdpijn worden.
Ook kan het staan als symbool voor van "het derde oog", hetgeen dan juist weer betekent dat je speciaal inzicht hebt.

woensdag 22 juli 2009

Anders dan emancipatie?


Masculisme.
Een ware opluchting, in het woordenboek nog niet te vinden!
Kan ik het eindelijk eens over iets hebben dat nog blijkbaar niet bestaat, hetgeen betekent dat ik even heerlijk uit mijn nek kan lullen!
Feminisme, ons allen bekend was een meer dan noodzakelijke ontwikkeling voor het vrouwelijk deel van de mensheid. Indirect natuurlijk ook voor het mannelijk restverschijnsel dat deze aarde bevolkt.
Misschien kom ik daar later nog op terug.
Kijk, ik had masculisme natuurlijk kunnen afdoen met een beschrijving als; het emanciperen van de man. Mij veel te saai, een gerecht wat er lekker uit ziet eet je meestal met meer smaak...
Waarom het woord masculisme? Wat mij betreft juist omdat emancipatie als woord iets strijdbaars heeft gekregen en dat is precies waar wij mannen al sinds mensen-heugenis aan vast zitten! Barbaren die vrouwen bezwangeren en al wat "eetbaar" is te lijf gaan en doodknuppelen om als voedsel of veel liever als trofee te gebruiken!
Vreemde wezens zijn we toch, onze bewustwording lijkt achter te lopen op de feiten.
Nog steeds proberen we te leven naar regels die ooit in een ver verleden in een door ons allen gekend boek zijn vast gelegd.
Doe datzelfde eens in het huidige "verkeer" en je mag blij zijn het einde van de week te halen!
Even op m'n Spijkerbed liggen, want ik dwaal af...
Auw!!! Ja ja, ik ben weer bij de les. Masculisme ( het woord doet denken aan...? )
Laat ik het even het imago van de man noemen...wat een ongelooflijk achterhaald image houden wij mannen toch vast! Een softe poging was de metro-man, schattig!!
Achterhaald inmiddels...laten we iets verzinnen met homo erin. Jaaaaa leuk, voorbeelden op de kijkbuis genoeg! Ook al zo schattig allemaal, emotie, openheid, speelsheid, alles d'r op en d'r aan. Konden die zich maar voortplanten, wat zouden we dan een vrolijke kleurrijke samenleving krijgen! ( het schijnt dat sommige zich toch hebben voortgepland..)
Dat is het nou precies het struikelblok, man-zijn relateren aan voortplanting en aan presteren. Hoe kun je jezelf als man los maken van de verwachtingen die gebaseerd zijn op oude partonen?
Daar over ga ik een volgende keer filosoferen. En niet aan de haal gaan met mijn vinding; masculisme! Anders haal ik m'n oerknuppel te voorschijn en ga ik er basaal op los rammen. KUSJES, knuf, knuf en hug.

Stadsstrand.


redelijk recent werk en voor de verandering totaal abstract.

Tegenwerking als les.


Ooit in en Zen boekje van Marcel Zwart gelezen;
Boeddha:'Hoe kun je verdraagzaamheid ontwikkelen als er niemand is die het je moeilijk maakt?'
Christus: 'Houden van wie je ter wille is, dat kan iedereen.Maar kun je ook hem of haar liefhebben, die je weerstreeft, pijn doet, of bedreigt?'
Reeds toen kwam dit al heftig bij mij binnen, maar de laatste tijd merk ik dat het meer en meer in mij gaat leven.
Als het om mensen ging en gaat, was ik altijd al zo. Opgeven deed en doe ik zelden of nooit, niet van uit een vast bijten maar van uit een weten dat er daar onder iets goeds is....
Nu begin ik de materie op die manier te ervaren. Grappig en vooral een nieuwe en bijzondere uitdaging.
Ik ben een gedreven mens en voel hartstocht bij wat ik doe....en toen zat er een pc tussen die niet deed wat ik wilde. Lachen toch!
Want ik merk dat het tegenwerken van de materie mij nog bewuster maakt van wat ik doe en van waar uit ik het doe!
Het mooie is dat tegenwerking dan tot geschenk wordt. ( toch liever van een leien dakje hoor! smile@ )

dinsdag 21 juli 2009

Oeps, m'n atelier...














Een zonnig moment.


En toch als er geen gast aan tafel is, vermaak ik me ook wel.
Eigenlijk ben ik steeds meer geduld aan het ontwikkelen.
Geduld tot dat de juiste gast op het juiste moment komt.
Dus vanwege mijn geduld kan dat elk moment zijn....@

maandag 20 juli 2009

zondag 19 juli 2009

Voor altijd aanwezig..



Mijn zeer bijzondere ouders..............................

Blauw


Jezelf uiten, daar staat deze kleur voor als keel chakra.
Hummen, zoals grap jasjes dat noemen geeft een soort oer gevoel.
Met je hand op je strottenhoofd voel je de trillingen en brengt het je in contact met jezelf.
Niet aan te bevelen tijdens je AH bezoek, tenzij je er een gek petje bij opzet...

AIDS...?

An illness of fear,
denial en judgement..
Also the state of the human race, "soon" to be healed.



Ziekte van angst, ontkenning en veroordeling...
De staat waarin de mensheid verkeerd
een staat die zich "snel" zal oplossen.





zaterdag 18 juli 2009

Wel een vrolijke foto erbij!


Hoera...!
Je bent gestopt met dat ellendige roken, dat gezuip van je, daar heb je ook een streep achter gezet, eindelijk eet je eens regelmatig en gezond!
Sporten ben je mee begonnen, vaker de auto laten staan en fietsen of lopen...
Maar dan kijk je omhoog en ziet Damocles met wrede glimlach en bloeddorstig zwaard;
"En nu volhouden hè, jij laag onderkruipsel!".
Tja, volhouden. Wat een enorme kramp zit er in dat woord!
Het is niet zo maar een woord maar helaas vaak de instelling van mensen die "goed" bezig willen zijn. En juist daarom geven ze het na een tijdje op.
Trouwens, ik was ook zo iemand hoor!
Waardoor ik na een tijdje "volhouden" natuurlijk weer uitgeput op de bek ging.
Want pas als je je realizeert waarom je iets doet en met welke reden, behalve het presteren naar de buitenwereld, verandert volhouden in met plezier en voldoening bezig zijn.
En daar ben ik zo waar in terecht gekomen, door hard werken maar vooral ook door mijn contact met "HET" te intensiveren...
"HET" waardeert dat enorm.( voorzichtige smile@ )

Mijn persoonlijke zoektocht naar "Kracht". 3.




( eigenlijk meer ont-dekkings dan zoek tocht )
Verzorg jezelf op een realistische manier, d.w.z. een manier die van toepassing is voor wie je bent en hoe je in het leven wilt staan.
Door dingen te overdrijven fok je alleen maar jezelf én je omgeving op.

Neem kritiek van een ander nooit te zwaar op, veel mensen reageren vanuit hun eigen frustraties. Toch het kan geen kwaad om eens te kijken wat je er mee kunt...maar laat je nooit meeslepen door verwachtingen van anderen.
Probeer in alles wat je doet altijd je eigen toeschouwer te blijven opdat je je niet verliest in zaken die je blokkeren in je leven.
"Onderzoek alles en behoud het goede".
Maar hoe herken je het goede?
Het "goede" zijn de zaken die met liefde te maken hebben en met begrip, zowel naar jezelf toe als voor anderen.
Het zorgt er voor dat je niet verstart in het leven en open blijft staan voor nieuwe ervaringen.
Laat het goede niet afhangen van een groepsgevoel of een religie en ontleen het goede ook niet aan vastgeroeste overtuigingen.
Want leven betekent constant vernieuwen, zoals de cellen van je lichaam dat doen.
Zolang je maar je eigen toeschouwer blijft, want uiteindelijk is dat je directe verbinding met het Wezenlijke, het Onnoembare.Noem het gemakshalve maar vertrouwen hebben in jezelf en vertrouwen in "God".
Nog simpeler; heb gewoon vertrouwen!
Want niemand is meer dan jij, noch minder dan jij.

Welke zaken kunnen je kracht blokkeren?
( daar over een volgende keer )

vrijdag 17 juli 2009

Laat ik eens gek doen;


Deze afbeelding heb ik willekeurig uit mijn werk geplukt, vanwege het feit dat er nog veel in orde gebracht moet worden op mijn nieuwe pc. Dingen als foto bestanden overzetten, hetgeen redelijk wat werk is. Ach , dan is improviseren best leuk.
Eigenlijk maar goed ook want m'n Spijkerbed werd een vanzelfsprekende dagelijkse hobby voor me.
Op zich nog zeer gemotiveerd bezig dat wel, maar er sloop routine in! YACH!
En dat is absoluut niet mijn bedoeling.
Dit werk dus; gemaakt in een periode ong. 94/95/96 dat ik heftig symbolisch bezig was.
Links, het Kind in de mens, opnieuw geboren dat verwijst naar universele symboliek.
Rechts een soort 3 eenheid, waarbij de middelste figuur neutraal lijkt en van 2 kanten wordt benaderd. Dit is best een leuk gegeven om als kijker zelf even over te brainstormen; wat gebeurt daar?
Boven in beeld lijken 2 gevoelswerelden samen te komen in het blauw.
Chakra van de spraak, oftewel het uitten..
Nou, leuk verhaaltje vind ik zelf wel! Ongetwijfeld zit ik dicht bij mijn toen onbewuste waarheid

Het andere belang...


Dat andere belang kun je beter niet benoemen als je nog verslaafd bent...
Namelijk het belang van de ander dat de verslaafde verslaafd blijft!
Laten we de rol van de partner bekijken en zijn of haar eventuele "belang".
Wat te zeggen van het gevoel van superieuriteit dat de niet verslaafde voelt ten opzichte van de verslaafde?
En de macht die dat mee brengt en het kunnen weg wuiven van eigen tekort komingen?
Ooit bij nagedacht?
En wat te denken van de niet verslaafde kennissen en vrienden die even vrolijk kunnen mee genieten om daarna afkeurend te kunnen zeggen; "Gelukkig ben ik niet zo ver gezakt!".
Kortom, de rol van de bliksem afleider die een verslaafde heeft.
Als dit geen goede reden is om af te rekenen met je verslaving....!
Toch hou ik er een goed gevoel aan over, want met liefde heb ik, onbewust, die rol op me genomen en hoop oprecht nu zelf liefdevol te kunnen blijven naar andere verslaafden. Enigszins verdrietige smile@

donderdag 16 juli 2009

Inspiratie voor nieuw werk.


Voor dat ik deze "werk onderbreking" begon om mij toe te leggen op het fotograferen en sorteren van mijn werk, was ik reeds begonnen met een serie werk dat geïnspireerd was door Zen spreuken.
Zen spreuken "moeten" zelf hun werk doen, vandaar dat ik niet vermeld door welke mijn werk geïnspireerd is. Dat haalt volgens mij de kracht uit beiden.
De hierbij afgebeelde is eigenlijk de meest spontane waarbij nauwelijks "denkwerk" te pas kwam.
Toch ben ik zeker niet van plan dwangmatig een serie hier van te voorschijn te hoesten.
Zou ik bijzonder On-Zen vinden ook!
Of is dat op zich On-Zin? Veel Zen toe gewenst, vooral na het lezen van dit verslagje...@

Mijn persoonlijke zoektocht naar "kracht".2.


( vervolg van deel 1 )
Zodra je het gevoel krijgt iets te moeten "volhouden" zet dan je licht op oranje!!! Knipperlicht alarm!
Volhouden betekent bijna altijd dat je iets doet wat niet echt bij je past en dat je waarschijnlijk om een verkeerde reden doet.
Liever het gevoel over iets hebben; jammer dat ik even moet stoppen, dan hoe lang houd ik dit nog vol!
Termen als; het moet nou eenmaal..zijn dooddoeners. Want zelfs voor hetgene dat "moet" is vaak een leuke manier te vinden.
En, omdat je nou eenmaal niet alleen leeft, moet je idd soms!
Ga altijd uit van een moeten, waarvan je weet dat het goed voor je is.
En wat is vrijheid zonder onvrijheid ernaast?

Okè, terug naar het onderwerp..die Kracht.

Bescheiden rituelen om bij die kracht te komen:
De dag beginnen met een ritueel, je kan het ook een prettige gewoonte noemen, die je zelf hebt vorm gegeven.
Een goeie manier om contact met jezelf te maken.
Bewust ontbijten geeft ook een bepaalde kracht. Eigenlijk is dat nog belangrijker dan hoe je ontbijt is samen gesteld.
Trouwens het is goed om elke maaltijd bewust te ondergaan.
Kan ook, wat minder theatraal, zeggen; geniet van je eten! Neem er de tijd voor.
Verder wat mogelijkheden tot inzicht in het algemeen, maar vooral ook in jezelf;

Ga er ten eerste van uit dat jezelf verantwoordelijk bent voor hoe je met de dingen omgaat en wat je met jezelf laat gebeuren!

Het gaat namelijk over jouw verleden, jouw heden en jouw toekomst!
Ga er van uit dat de zin van het leven, het leven zelf is.
Alleen aan jezelf hoef je te laten zien wie je bent en waar je voor staat.
Als je dat van anderen laat afhangen word je een speelbal van de willekeur.

Het leven is niet alleen wat je er van maakt, maar ook hoe je het ondergaat!
Door vertrouwen in jezelf te leren hebben kun je ook positief met tegenslagen leren omgaan. Want in die zin gaat alles voorbij en van alles kun je leren.
( wordt vervolgd )

woensdag 15 juli 2009

Toen,op het Pad.....


Ergens in het voorjaar, tijdens één van mijn wandelingen, kwam ik deze dame tegen. Ik kende haar wel oppervlakkig en van gezicht. Ze woont zeer dicht bij me.
We raakten in gesprek en ik was meteen al gefascineerd door haar krachtige uitstraling.
Ik mocht deze foto van haar nemen...
Toen ik hem bij haar langs bracht werd ik uitgenodigd voor een koffie-babbel.
En er kwam een bijzonder levensverhaal; ze was ooit een bekend zwemster geweest in de hogere regionen. Wat een enorme kracht en doorzettingsvermogen heeft deze "buurvrouw".
Daar werd ik wel even stil van.
Dank je voor deze ontmoeting, lieve dame..
smile@.

Een wonderbaarlijke donatie.

De wonderen zijn de wereld nog niet uit, want ik blijk een bijzondere en onbewuste donatie te hebben gedaan aan het dieren asiel, alhier.
"Afgelopen" zondag kreeg ik ineens de geest; Ik wilde er een kat bij..
Verveelde ik me? Was ik eenzaam? Wilde ik een kat "redden"?
Nee, niets van dat alles.
Ik "wilde" gewoon ineens nog een kat erbij! Zomaar, uit het niets!
Op zich ben ik een betrokken persoon, maar ik heb iets tegen doneren. Eigenlijk onderneem ik dan liever iets. Das mijn persoonlijke belevenis...
Laten anderen vooral doorgaan met doneren, best een goede zaak.
Nou was al bekend dat Gino, zo heet de kat, een ontsnappingskunstenaar was.
Ach, zo zijn katten nou eenmaal, dacht ik.
Hoe deze Gino het voor elkaar heeft gekregen...alleen HIJ weet dat. Zelf had ik mijn huis zo hermetisch afgesloten dat er nauwelijks nog zuurstof binnen kwam.
Toch blijkt Gino verdampt, ijler nog dan zuurstof.
Namens HEM gun ik het dierenasiel van harte deze bijzondere donatie.
Een enigszins bevreemdend; dank je wel Gino!@
Gelukkig is hij gechipt en eigenzinnig als hij is zal hij wederom zijn geld opbrengen! Dát is pas echt kattig vrijwilligerswerk..smile@

Trouwens, duidelijk een moment om even bij Stil te staan voor mij.
( dit is dus het beloofde verhaaltje van de kat ).

dinsdag 14 juli 2009

Mijn werk.